Τριχομονάς

Εδώ και μερικά χρόνια στο Βέλγιο, παρουσιάσθηκε σαν μια «νέα» αρρώστια. Σαν πρώτο σύμπτωμα παρουσιάζει ένα είδος επιπεφυκίτιδας, μόλυνσης των ματιών.Τα άρρωστα πουλιά στην αρχή δείχνουν  μια δακρύρροια και κάποιον ελαφρό ερεθισμό, αργότερα όμως έναν βαρύτερο ερεθισμό με κοκκίνισμα και πρήξιμο των βλεφάρων .Φαίνεται ότι ταυτόχρονα υπάρχει  και έντονος κνησμός. Αυτό δικαιολογεί το συνεχές ξήσιμο της μύτης  στις πατήθρες και την ολική αφαίρεση τοπικά του πτερώματος. Τελικά δημιουργείται εκτεταμένη λοίμωξης και μεγάλες περιοχές με πύον σ’ αυτά τα σημεία, με πιθανότητες επέκτασης στον εγκέφαλο αλλά και στον οισοφάγο. Τέτοιου είδους συμπτώματα γνωρίζουμε από την ορνίθωση, αλλά και από κάποιες επιπεφυκίτιδες από μικρόβια ή μύκητες.Η συσχέτηση με αυτά πολλές φορές οδηγεί στην χρήση αντιβιωτικών(tylosin+), ή τεραμικίνης και κορτιζονούχων αλοιφών. Αποτέλεσμα, ΜΗΔΕΝ.!!!
-Η τριχομονάς είναι πρωτόζωο, και σαν τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με αντιβιώσεις ή ακόμα με σκευάσματα  ”τύπου” Ιβερμεκτίνης.Δρά σαν παράσιτο  και το καταλληλότερο φάρμακο για την αντιμετώπισή της, απ’ όσο γνωρίζω, φαίνεται να είναι το chevi-col  με την ταυτόχρονη παροχή του adenosan της Chevita,  ή ακόμα το Ronivet-s 6% της Vetafarm. Εχω την γνώμη ότι μαζί με τα κοκίδια είναι δυο απειλές, που μπορεί να αντιμετωπιστούν  προληπτικά 30-40 ημέρες πριν την εκκίνηση της αναπαραγωγής.Ετσι ακόμα και στην περίπτωση που οι γονείς είναι φορείς που δεν έχουν εκδηλώσει τις ασθένειες, θα έχουμε μια σημαντική προφύλαξη απο την μετάδοσή τους στους νεοσσούς.