Επιλογή ζευγαριών Gloster

Η επιλογή ζευγαριών είναι άλλη μια αγχωτική εμπειρια μεσα στην ολη διαδικασια του ετους .
Η δυσκολια στον αρχαριο θα είναι λογικα η μη υπαρξη ενημερωμενων αρχειων και ελλιπών γνώσεων από τις ιδιαιτερότητες της ράτσας.
 Και για τον πιο έμπειρο όμως η επιλογή ιδανικών ζευγαριών μέσα από το στοκ του δεν είναι μια εύκολη διαδικασία.
Οι περιορισμοί που πρέπει να υπερπηδήσει δεν είναι λίγοι και αν θέλει να δει οι προσωπικές του επιλογές να επιβραβεύονται βαθμολογικά, πρέπει να μελετήσει όσο πιο προσεκτικά γίνεται όλες τις παραμέτρους, αναλόγως πάντα της εμπειρίας του και του σμήνους του.

Ας τις δούμε μια μια.                                                           
1. Παντα corona X consort
2. Το πτέρωμα.                                       
3. Χρωματικοί συνδυασμοί
4. Μέγεθος
5. Προϊστορία
6. Ελλείψεις «τύπου»
7. Συγγένειες
ΠΡΟΣΟΧΗ. Τα περισσότερα που θ ακολουθήσουν δεν είναι 100% ακριβή. Είναι στατιστικές «προσδοκίες» με μικρό η μεγάλο ποσοστό διάψευσης ή λάθους.

Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για ζωντανούς οργανισμούς και δεν υπάρχει «τυφλοσούρτης» στην φύση.
 Είναι επιστημονικά η εμπειρικά αποτελέσματα τα οποία ακολουθούμε η όχι, κατά την κρίση μας πάντα, ελπίζοντας να παράγουμε υγιή πουλιά όσο το δυνατόν πιο κοντά στον τύπο της ράτσας που επιλέξαμε.
 Αυτό είναι και το ζητούμενο σ αυτό που κάνουμε, να κερδίσουμε ένα στοίχημα με τον εαυτό μας, ψάχνοντας και αναβαθμίζοντας «εαυτούς και αλλήλους» ? ή απλά να «παίξουμε» ένα πρωταθλητικό ή εμπορικό παιχνίδι, για όσο καιρό κρατήσει αυτό, χωρίς να ψάξουμε το πώς και γιατί χάσαμε η κερδίσαμε κύπελλα η χρήματα.?
Ευτυχώς υπήρξαν άλλοι πιο μπροστά από εμάς, οι οποίοι έχουν βγάλει πολλά συμπεράσματα για να έχουμε εμείς σήμερα την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με το χόμπι της εκτροφής βασιζόμενοι πάνω στα δικά τους αποτελέσματα και ορισμένα πράγματα να τα θεωρούμε δεδομένα δίχως να είμαστε αναγκασμένοι να ξεκινήσουμε από το μηδέν.
Στο μηδέν (εκτροφικά) όμως μπορούμε να καταλήξουμε αν υπερτιμήσουμε τις δυνατότητες μας, δεν μαζέψουμε γνώσεις και δεν σεβαστούμε την ίδια την φύση και τους νόμους της.
Αρκετά όμως με το κήρυγμα, ας δούμε τις παραμέτρους.
1. Πάντα corona X consort           

Ένας κανόνας απαράβατος. Η προηγούμενη ένωση δίνει θεωρητικά ποσοστά 50% corona και 50% consort στους απόγονους. Μπορεί να δείτε μια φωλιά όλα corona ή consort, αυτό δεν αναθεωρεί τον κανόνα, τον επιβεβαιώνει όπως όλες οι εξαιρέσεις.
Απαράβατος όμως ? Οι κανόνες λένε είναι για να παραβιάζονται !!
Μην βιάζεστε όμως να πειραματιστείτε, είπαμε υπήρχαν άλλοι πριν από εμάς. Στην περίπτωση corona x corona =  corona το αποτέλεσμα που αναφέρεται συνήθως είναι η θνησιμότητα 25% των νεοσσών, λόγω του ότι το γονίδιο της θεωρείται κυρίαρχο.
Ως γνωστόν όπου ενώνονται δυο κυρίαρχα γονίδια η θνησιμότητα υπολογίζεται στο 25%, περισσότερο εμπειρικό αποτέλεσμα παρά επιστημονικό.
Στην περίπτωση όμως αυτής της ενώσεως το αποτέλεσμα θα είναι πιο καταστροφικό. Η κορώνα  (ή σκουφί) δεν είναι τίποτε άλλο από ένα «ελάττωμα» που άρεσε στον άνθρωπο και το διαιώνισε.
 Η δυσπλασία των οστών του κρανίου που δημιουργούν την κορώνα αν ενισχυθεί σε διπλό βαθμό καθιστά τους απόγονους εξαιρετικά ευάλωτους σε χτυπήματα στο κεφάλι και ανεβάζει τα ποσοστά θνησιμότητας θεαματικά.
 Εκτός αυτού κι αυτά που θα επιβιώσουν  θα πρέπει να χρήζουν ειδικής περιποίησης σε όλη τους την ζωή. Δεν αναφέρει κανείς όμως αν είναι εξαιρετικά δείγματα της ράτσας.
Όλοι προσδοκούν μια τέλεια κορώνα για να την μεταβιβάσουν στους απόγονους. Αυτό όμως γίνεται πολύ   
απλούστερα, ασφαλέστερα και κυρίως ακίνδυνα με τον κλασσικό τρόπο corona x consort.
Το άλλο μισό της «παραβίασης» όμως, consort x consort= consort  δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο υγείας, αλλά αντίθετα σε πολλές περιπτώσεις «γεννά» κορυφαία consort, αναλόγως των γονέων φυσικά, τα οποία διαπρέπουν στους διαγωνισμούς και κυρίως δίχως προβλήματα υγείας.
Αν και υπάρχουν αντιρρήσεις μεταξύ των εκτροφέων ,για την αποβολή η όχι, αυτών των πουλιών από το πρόγραμμα αναπαραγωγής, δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς καμία  άποψη.
Τελικό συμπέρασμα ...;. Πάντα corona x consort γιατί απλά δεν υπάρχει λόγος πειραματισμού. Υπάρχουν πάρα πολλά καλά δείγματα πουλιών, στην αγορά, και από τους δυο τύπους που είναι ανούσιο να μπαίνουμε σε τέτοιες διαδικασίες για να αποδείξουμε το ...; αυτονόητο και να ταλαιπωρούμε άσκοπα τα πουλιά μας.
2. Το πτέρωμα.
Δυστυχώς στα gloster δεν ισχύει η συνταγή yellow X buff κάθε έτος. Αυτό ίσως να είναι και θετικό πολλές φορές γιατί τα καλά yellow, σ αυτή την ράτσα, είναι λίγα και οι υποκατηγορίες τους αρκετές.
 Το ζευγάρωμα buff X buff μπορεί να συνεχιστεί έως και τρεις γενιές, αρκεί κάποιο από τα πουλιά του πρώτου ζευγαριού να ήταν yellow,  δίχως αυτό να είναι κανόνας.
Πρέπει να κρίνουμε πότε μια γενιά θα «βαφτεί» από κάποιο yellow όχι μόνο για το βάθος χρώματος (coloring) των απόγονων αλλά και για την ποιότητα του πτερώματος, καθώς και την συγκράτηση του υπερβολικού όγκου, των συνεχόμενων buffing, πριν δούμε τέτοια αποτελέσματα.
Η τήρηση αρχείων, για τα πτερώματα των προγονών, τους απόγονους κάποιων γεννητόρων και η εμπειρία που σιγά σιγά αποκτούμε κάνουν αυτή την παράμετρο σχετικά εύκολη, για τον προχωρημένο.
3. Χρωματικοί συνδυασμοί.
 Δεν είναι απαραίτητο να θυμόμαστε απ έξω τα πιθανά χρώματα που θα προκύψουν από ένα ζευγάρωμα. Σε άλλα άρθρα, της ιστοσελίδας, θα βρείτε τις πιθανές χρωματικές αποδόσεις από διάφορα ζευγαρώματα. Εκτυπώστε τα και αποφασίστε από πριν πως θα «βάψετε» το σμήνος σας. Ένα  να θυμάστε, το πράσινο είναι το πιο απαραίτητο χρώμα σ αυτή την ράτσα.
4. Μέγεθος
 Το μέγεθος είναι βασικό στα gloster να παραμείνει μικρό.
Τα 11,5 εκατοστά που ορίζουν τα πρότυπα, φαντάζει όνειρο. Τα μόνα που  μπορούν να πλησιάσουν το μέγεθος αυτό είναι λίγα θηλυκά . Άλλωστε  η ράτσα αυτή είναι «φεμινιστική», από τις λίγες, όπου τα θηλυκά έχουν περισσότερες ελπίδες από τα αρσενικά να διακριθούν στις εκθέσεις . Οι λόγοι είναι ότι τα θηλυκά είναι πιο κοντά στον «τύπο» ,έχουν μικρότερο μέγεθος  και  μεγαλύτερη ηρεμία, πράγμα απαραίτητο κατά την διάρκεια της έκθεσης.
TIPS
-.Τα κανελί (cinnamon) έχουν την ιδιότητα να «μικραίνουν» το μέγεθος ενός σμήνους. Φυσικά η υπερβολική χρήση τους θα δημιουργήσει άλλα προβλήματα (στενά πουλιά, άσχημα κεφάλια), όμως είναι ένας από τους τρόπους να κρατηθεί το μέγεθος μικρό.
-. Τα ενδοζευγαρώματα επίσης δίνουν μικρό μέγεθος
-. Και η πιο απλή λύση ...; ζευγαρώνουμε μικρόσωμα πουλιά μεταξύ τους !!
5. Προϊστορία
 
 Μην φοβάστε, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στην προϊστορική εποχή !! Η τήρηση αρχείων έως και τρεις γενιές πίσω είναι αρκετή. Τα βασικά στοιχεία που θέλουμε είναι ο τύπος πτερώματος, χρώμα και συγγένειες. Άλλα στοιχεία που μπορεί να φανούν χρήσιμα είναι βαθμολογίες προγόνων και ότι νομίζει ,ο κάθε ένας μας, ότι μπορεί να του φανεί χρήσιμο στην επιλογή μελλοντικών ζευγαριών.
6. Ελλείψεις τύπου γεννητόρων.
Το χαρακτηριστικό ενός καλού εκτροφέα, καναρινιών τύπου, είναι η σωστή κρίση των ελαττωμάτων η ελλείψεων των πουλιών του και η ικανότητα να μπορεί να φανταστεί με ποιο αντίστοιχο ταίρι θα τα ζευγαρώσει για να πάρει όσο το δυνατόν καλύτερα αποτελέσματα από τους απογόνους τους.
 Αυτό φυσικά δεν επιτυγχάνεται έτσι απλά και γρήγορα. Η συνεχής ενασχόληση με κάποια ράτσα , η συναναστροφή με εκτροφείς της, η μελέτη των σωστών προτύπων και προπάντων η σύγκριση, μέσω των εκθέσεων, είναι απαραίτητα εφόδια για να αποκτήσουμε «κριτικό βλέμμα» απέναντι στα πουλιά μας.
Όταν επιλέγουμε ταίρι για κάποιο πουλί θα πρέπει αυτό να καλύπτει τις ελλείψεις του. Πχ ένα μεγαλόσωμο πουλί θα το ζευγαρώσουμε με ένα μικρόσωμο.
Εννοείτε ότι δεν θα διστάσουμε να εισάγουμε νέα πουλιά, με χαρακτηριστικά που λείπουν από τα δικά μας.
7. Συγγένειες
Η συγγένειες μεταξύ των ζευγαριών καλό είναι να αποφεύγονται, τουλάχιστον οι κοντινές, ο αρχάριος ας το λάβει ως κανόνα.
Οι πιο πεπειραμένοι θα γνωρίζουν ήδη ότι τα αποτελέσματα υπερβολικών ενδοζευγαρωματων, σ ένα εκτροφείο, μακροπρόθεσμα δημιουργούν περισσότερα προβλήματα παρά βελτίωση.
Τα ενδοζευγαρωματα είναι ένα κεφάλαιο που θα πρέπει να αναπτυχθεί μόνο του. Περιέχει φυσικούς αλλά και ηθικούς νόμους και η διάδοση πολλών ανακριβειών από στόμα σε στόμα είναι επικίνδυνες.
Έχει καταντήσει σχεδόν κανόνας στους πρωταθλητικούς κύκλους, αλλά κανείς δεν αναφέρει τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν από το περίφημο «κλείσιμο αίματος» για την παραγωγή λίγων πουλιών πρωταθλητών και στρατιών άλλων προβληματικών, που το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μεταβιβάσουν προβλήματα στους νέους κατόχους τους.
Αν αυτό που σας ενδιαφέρει είναι η συλλογή μεταλλίων, με κάθε τρόπο, ξεχάστε όλα τα άλλα.
Χρυσοπληρώστε μερικά κορυφαία ζευγάρια, ζευγαρώστε τα μεταξύ τους για μερικά χρόνια, μοσχοπουλήστε την επιτυχία σας και όταν εξαντλήσετε τις επιλογές και κυριολεκτικά το σμήνος σας, απλά ξαναρχίστε το ίδιο με την ίδια η άλλη ράτσα ...; τι σημασία έχει.
Αν όμως αυτό που σας ενδιαφέρει να πετύχετε είναι να έχετε ένα υγιές σμήνος πουλιών που να παράγει και πρωταθλητές τότε θα πρέπει να ακολουθήσετε τον δύσκολο δρόμο.
Δυστυχώς είναι ένα χόμπι απαιτητικό για επίμονους, γι αυτό άλλωστε οι ευκαιριακοί αποβάλλονται, μόνοι τους, δίχως την παρέμβαση κανενός.

Κριτήρια Gloster

Αυτό που απαιτείται από ένα gloster είναι ένα μικρό πουλί που να παρουσιάζει πληρότητα και στρογγυλάδα από όλες τις οπτικές γωνίες 




Το κεφάλι πρέπει να είναι στρογγυλό συνδυασμένο με έναν πλήρη κοντό λαιμό, πάνω σε μια ευθεία πλάτη.
Το φρύδι δεν πρέπει να είναι πάρα πολύ βαρύ, πρέπει να είναι σφιχτό, και να καλύπτει το μάτι.


Το ράμφος πρέπει να γεμίζει ωραία από φτεράκια.

Η ουρά πρέπει να είναι κοντή και συμπαγής με καλοσχηματισμένα όλα τα φτερά

Η κορώνα πρέπει να έχει ένα κεντρικό σημείο και όταν την παρατηρούμε από επάνω πρέπει να καλύπτει «μόλις» το ράμφος. Πρέπει να είναι «φυλλώδεις» και στρογγυλή με μια απαλή πτώση.


Κοιτώντας από πλάγια, την κορώνα, θα πρέπει να φαίνεται το μισό περίπου του ματιού.
Το χρώμα πρέπει να είναι φυσικό και φωτεινό με τα αρσενικά να παρουσιάζουν βαθύτερο και πλουσιότερο χρώμα.
Ενώ τα θηλυκά θα πρέπει να είναι πιο ήρεμες και ευγενικές «παρουσίες», τα αρσενικά πρέπει να επιδεικνύουν με αυτοπεποίθηση τα κάλλη τους στα κλουβιά επίδειξης.
Το φτέρωμα πρέπει να είναι σταθερά κρατημένο κοντά στο σώμα , δίχως να είναι τραχύ.
Το πουλί πρέπει να ισορροπεί σε ωραία κοντά πόδια και όχι κοντόχοντρα.
 Προ πάντων τα gloster πρέπει να ισορροπούν ανάμεσα σε τύπο και ποιότητα.
Για να κρίνουμε ένα πουλί χρησιμοποιούμε δύο από τις αισθήσεις μας, την όραση και την αφή.
Όταν κρίνουμε ένα πουλί σε μια έκθεση χρησιμοποιούμε μόνο την όραση.
Όταν όμως κρίνουμε ένα πουλί κατά την διάρκεια της επιλογής ζευγαριών ή αγοράς έχουμε το πλεονέκτημα της αφής ώστε να κρίνουμε την απαλότητα ή την τραχύτητα του πτερώματος του.

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων στα Gloster

Ουσιαστικά η γενετική των gloster δεν έχει κάποια διαφορά ή ιδιαιτερότητα από τις άλλες
ράτσες. Όποιος θελήσει να εισάγει νέες χρωματικές μεταλλάξεις, μπορεί να το κάνει
ακολουθώντας την γενετική που εφαρμόζεται στα καναρίνια χρώματος.
Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό και κατανοητό ότι στην εκτροφή καναρινιών «τύπου» μας
ενδιαφέρει, κυρίως, το περίγραμμα του πουλιού κι έπειτα το χρώμα του. Στα gloster είναι
γνωστό ότι το πράσινο είναι το χρώμα καταλύτης για την επίτευξη σωστού περιγράμματος.
Παρ όλα αυτά, με την σωστή χρήση, ανοιχτόχρωμων πουλιών βοηθάμε και στην σωστή
διαχείριση του πτερώματος των πουλιών μας και στην χρωματική τους εμφάνιση.

Tips:

Μετάλλαξη θεωρείται κάθε χρώμα πέραν του πράσινου, το αρχέγονο χρώμα του καναρινιού.
Φορέας θεωρείται ένα πουλί που μεταφέρει κάποια μετάλλαξη.
Ένας φορέας μπορεί να μεταφέρει μια μετάλλαξη είτε φανερά, όπου βλέπουμε την
χρωματική μετάλλαξη στο πτέρωμα του, είτε κρυφά μέσω των γονιδίων του.
Παρακάτω θα βρείτε πίνακες με όλα τα πιθανά ζευγαρώματα που θα συναντήσετε σ αυτήν
την ράτσα (και όχι μόνο) και τις μεταλλάξεις τους.

Ποικιλοχρωμα (Variegated)

1.πράσινο Χ ποικιλόχρωμο =
100% πράσινα / φορείς ποικιλόχρωμου.
2.πράσινο Χ πράσινο / φορέας ποικιλόχρωμου =
25% πράσινα
50% πράσινα / φορείς ποικιλόχρωμου.
25% ποικιλόχρωμα
3.πράσινο / φορέας ποικιλόχρωμου Χ ποικιλόχρωμο =
50% πράσινα / φορείς ποικιλόχρωμου
50% ποικιλόχρωμα.
1 / 6

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων.
4.ποικιλόχρωμο Χ ποικιλόχρωμο =
100% ποικιλόχρωμα.
Η μετάλλαξη αυτή είναι υπολειπόμενη.
Στο παραπάνω ζευγάρωμα δεν έχει σημασία ποιος από τους δυο γονείς είναι φορέας της
μετάλλαξης. Και οι δυο γονείς μπορούν να την μεταβιβάσουν στους απόγονους.


Κανελί (Cinnamon)

Όπου normal, θεωρούμε ένα πουλί πράσινο η ποικιλόχρωμο. Δηλαδή μη μεταλλαγμένο ή
τουλάχιστον πιο κοντινό στα αρχέγονα χρώματα.
1. normal αρσενικό Χ κανελί θηλυκό =
50% normal αρσενικά / φορείς κανελί
50% normal θηλυκά
2.Αρσενικό normal / φορέας κανελί Χ normal θηλυκό =
25% normal αρσενικά
25% normal αρσενικά / φορείς κανελί
25% normal θηλυκά
25% κανελί θηλυκά
3.Αρσενικό normal / φορέας κανελί Χ κανελί θηλυκό =
25% κανελι αρσενικά
25% normal αρσενικά / φορείς κανελί
25% κανελί θηλυκά
25% normal θηλυκά
4.Κανελί αρσενικό Χ normal θηλυκό =
50% normal αρσενικά / φορείς κανελί
50% κανελί θηλυκά
5.Κανελί αρσενικό Χ κανελί θηλυκό =
100% κανελί αρσενικά και θηλυκά.

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων.

Η παραπάνω μετάλλαξη είναι φυλοσύνδετη.
Τα θηλυκά μπορούν να το μεταβιβάσουν μόνο στους αρσενικούς απογόνους ενώ τ αρσενικά
στους απογόνους και των δυο φύλλων.
Τα θηλυκά πουλιά δεν είναι ποτέ κρυφοί φορείς αυτής της μετάλλαξης.

Λευκό (White)

Η μετάλλαξη του λευκού θεωρείται «κυρίαρχη» όπως και του λοφίου και έχει τους ίδιους
νόμους κληρονομικότητας. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι μόνο ένας από τους δυο
γονείς πρέπει να έχει την μετάλλαξη για να αποφύγουμε προβλήματα. Έτσι στην ουσία το
μόνο ζευγάρωμα που μας ενδιαφέρει από τον παρακάτω πίνακα είναι μόνο το πρώτο. Τα
αλλά δυο αναφέρονται για θεωρητική ενημέρωση.
Όπου normal, θεωρούμε ένα πουλί πράσινο η ποικιλόχρωμο. Δηλαδή μη μεταλλαγμένο ή
τουλάχιστον πιο κοντινό στα αρχέγονα χρώματα.
1.normal X λευκό (μ.π.) =
50% normal
50% λευκά (μ.π.)
2.λευκό (μ.π.) Χ λευκό (μ.π.) = 25% normal
25% λευκό (δ.π.)
50% normal
3. λευκό (δ.π.) Χ normal =
100% λευκά (μ.π.)
μ.π. = μονού παράγοντα δηλαδή ο ένας γονιός λευκός
δ.π. = διπλού παράγοντα δηλαδή και οι δυο γονείς λευκοί. Αυτοί οι νεοσσοί δεν επιβιώνουν
γι αυτό οι περιπτώσεις 2 & 3 αποφεύγονται.

Μπλε (Blue)

Κατ αρχήν να σημειώσουμε ότι το μπλε είναι ένα λευκό πουλί «χρωματισμένο» και
υπάγεται στους ίδιους κανόνες γενετικής των λευκών. Δηλαδή αποφεύγουμε το ζευγάρωμα
δυο τέτοιων πουλιών μεταξύ τους.
1.αρσενικό μπλε Χ θηλυκό normal =
μπλε & πράσινα
3 / 6

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων.

2.αρσενικό normal Χ θηλυκό μπλε =
μπλε & πράσινα
3.αρσενικό μπλε Χ θηλυκό κανελί =
αρσενικά μπλε / φορείς κανέλας
θηλυκά μπλε
θηλυκά πράσινα.
4.αρσενικό κανελί Χ θηλυκό μπλε =
αρσενικά μπλε φορείς κανέλας
αρσενικά πράσινα φορείς κανέλας
θηλυκά fawn
θηλυκά κανελί.
5.αρσενικό μπλε Χ θηλυκό κανελί =
αρσενικά μπλε / φορείς κανέλας
αρσενικά πράσινα / φορείς κανέλας
αρσενικά fawn
αρσενικά κανέλας
θηλυκά μπλε
θηλυκά πράσινα
θηλυκά fawn
θηλυκά κανελί
6.αρσενικό μπλε / φορέας κανέλας Χ θηλυκό πράσινο =
αρσενικά μπλε
αρσενικά μπλε / φορέας κανέλας
αρσενικά πράσινα
αρσενικά πράσινα / φορείς κανέλας
θηλυκά μπλε
θηλυκά πράσινα
θηλυκά κανελί

Tips:
Fawn ονομάζεται το πουλί που είναι από κανελί (ανεξαρτήτου ποσοστού) με λευκό
υπόστρωμα. Η ονομασία συναντάτε μόνο στα gloster.
Όπου normal, θεωρούμε ένα πουλί πράσινο η ποικιλόχρωμο. Δηλαδή μη μεταλλαγμένο ή
τουλάχιστον πιο κοντινό στα αρχέγονα χρώματα.

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων.

1. Λευκό αρσενικό Χ Κανελί θηλυκό =
25% Αρσενικά λευκά / φορείς κανέλας
25% Αρσενικά Normal / φορείς κανέλας
25% Θηλυκά λευκά
25% Θηλυκά Normal
2. Κανελί αρσενικό Χ Λευκό θηλυκό
25% Αρσενικά λευκά / φορείς κανέλας
25% Αρσενικά Normal /φορείς κανέλας
25% Θηλυκά κανελί
25% Fawn
3. Κανελί αρσενικό X Fawn θηλυκό =
25% Κανελί αρσενικά
25% Fawnαρσενικά
25% Κανελί θηλυκά
25% Fawn θηλυκά
4. Αρσενικό λευκό / φορέας κανέλας Χ Κανελί θηλυκό =
25 % Αρσενικά /φορείς κανέλας
25% Αρσενικά κανελί
25% Αρσενικά λευκά /φορείς κανέλας
25% Fawn
25% Normal θηλυκά
25% Κανελί θηλυκά
25% Λευκά θηλυκά
25% Fawn θηλυκά
5. Αρσενικό Normal /φορέας κανέλας Χ Fawn θηλυκό =
25% Normal/ φορείς κανέλας αρσενικά
25% Κανελί αρσενικά
25% Αρσενικά λευκά / φορείς κανέλας
25% Αρσενικά Fawn
25% Νορμάλ θηλυκά
25% Κανελί θηλυκά
25% Λευκά θηλυκά
25% Fawn θηλυκά

Πίνακες χρωματικών μεταλλάξεων.

6. Αρσενικό Normal / φορέας κανέλας Χ Λευκό θηλυκό =
25% Normal αρσενικά
25% Normal / φορείς κανέλας αρσενικά
25% Λευκά / φορείς κανέλας αρσενικά
25% Λευκά αρσενικά
25% Normalθηλυκά
25% Λευκά θηλυκά
25% Κανελί θηλυκά
25% Fawnθηλυκά
7. Αρσενικό Fawn X Κανελί θηλυκό =
25% Αρσενικά κανελί
25% Αρσενικά Fawn
25% Θηλυκά κανελί
25% Θηλυκά Fawn
8. Fawn αρσενικό Χ Normal θηλυκό =
25% Αρσενικά Normal / φορείς κανέλας
25% Αρσενικά λευκά / φορείς κανέλας
25% Θηλυκά κανελί
25% Θηλυκά Fawn
Φυσικά αν υπολογίσουμε ότι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τα gloster μας να έχουν ωραίο
τύπο και καλή ποιότητα πτερώματος τότε θα δούμε ότι κάποια από τα προαναφερθέντα
ζευγαρώματα μας είναι αδιάφορα.
Αυτά είναι τα ζευγαρώματα όπου και οι δυο γονείς είναι μεταλλαγμένοι. Υπάρχουν μεγάλες
πιθανότητες οι απόγονοι να ξεφύγουν από τα πρότυπα της ράτσας.
Μια ασφαλής και εύκολη λύση για όσους θέλουν να παράγουν ανοιχτόχρωμα gloster είναι να
επιδιώκουν ζευγαρώματα που τουλάχιστον ο ένας γονιός να μην είναι μεταλλαγμένος. Μ
αυτόν τον τρόπο μπορούν να εμφανιστούν και απόγονοι ανοιχτόχρωμοι αλλά με καλή
ποιότητα πτερώματος και τύπο.
Ένας γενικός κανόνας με σχετικά μεγάλο ποσοστό επιτυχίας ανάμεσα σε τύπο / χρώμα
είναι η χρήση του πράσινου σε κάθε ζευγάρωμα. Ανάλογα με το ποσοστό που συμμετέχει
τόσο (θεωρητικά) θα είναι και το ανοιχτόχρωμο ή σκουρόχρωμο ποσοστό στους απογόνους.
Όμως η χρήση του αρχέγονου πράσινου θα κρατήσει σε καλά επίπεδα την ποιότητα του
πτερώματος καθώς και την «στρογγυλάδα» του πουλιού.

Ζευγάρωμα Gloster

1) Γεννήτορες :
Οι γεννήτορες πρέπει να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στο πρότυπο και σε καλή φυσική κατάσταση διότι αν δεν ισχύει κάτι από τα δύο είναι σίγουρο ότι θα έχουμε μία φτωχή σε αποτέλεσμα αναπαραγωγική περίοδο.
2Χρώμα :
Πρέπει να προσπαθούμε να έχουμε στο κοπάδι μας όσο είναι δυνατόν, σκούρα πουλιά με έντονα σημάδια διότι έτσι θα πετύχουμε ωραίο χρωματισμό στις κορώνες κατά κύριο λόγο. Βέβαια καλές είναι και οι μεταλλάξεις καθώς μερικές φορές είναι πιο ανταγωνιστικές στις εκθέσεις.
3)  Φτέρωμα :
Στις «ογκώδεις» ράτσες (Gloster, Norwich, Crest κλπ) υπάρχει ένα πρόβλημα με τις κύστες (lumps), οπότε είναι επιτακτική η χρήση πουλιών φτερώματος yellow. Αυτά τα πουλιά δεν έχει σημασία αν είναι corona ή consort, αλλά καλό είναι να έχουμε θηλυκά διότι έχουν καλύτερο τύπο από τη φύση τους. Άρα το πιο σωστό είναι να διατηρούμε δικά μας θηλυκά με yellow φτέρωμα όπως συμβαίνει με τα πουλιά της μετάλλαξης cinnamon.
Ποια είναι όμως τα ποιοτικά yellow ;
Τα ποιοτικά yellow είναι αυτά που έχουν τα εξής χαρακτηριστικά :
- Στιλπνό και κολλημένο στο σώμα φτέρωμα.
- Βαθύ χρώμα και όσο γίνεται πιο κοντινό στο self πράσινο.
- Μη ύπαρξη χιονέ περιοχών ειδικά στα θηλυκά πουλιά (επιτρεπόμενες στα αρσενικά στην περιοχή του λαιμού).
- Χαρακτηριστικά όσο γίνεται πιο κοντά στο «καλό, εκθεσιακό» buff Gloster.

4)  Ζευγάρια :
Υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές για να ζευγαρώσεις ένα Gloster. Παρακάτω δίνεται ένα ιδανικό πλάνο ζευγαρωμάτων για 15 ζευγάρια ή καλύτερα πώς θα έπρεπε να είναι τα πρώτα ζευγάρια που θα βάζαμε σαν εκτροφείς :
3 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ) Χ ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ). [1^η επιλογή]
3 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : ΠΑΡΔΑΛΟ Χ ΠΑΡΔΑΛΟ. [2^η επιλογή]
3 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : YELLOW ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ) Χ ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ). [3^η επιλογή]
2 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ) Χ CINNAMON. [4^η επιλογή]
2 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : ΠΡΑΣΙΝΟ ( ή Ύ) Χ BLUE (ή το αντίστροφο). [5^η επιλογή]
2 ΖΕΥΓΑΡΙΑ : Πειραματισμοί. [Προαιρετική επιλογή]
Γιατί αυτά τα ζευγάρια όμως ;
Τη 1^η επιλογή γιατί πάντα θέλω να έχω μία καθαρή πράσινη βάση.
Τη 2^η επιλογή γιατί δε θέλω να μπερδέψω πράσινα και παρδαλά.
Τη 3^η για προαναφερθέντες λόγους.
Τη 4^η επιλογή γιατί θέλω να πάρω αρσενικούς φορείς της μετάλλαξης cinnamon.
Τη 5^η επιλογή γιατί θέλω να πάρω blue.
Τι θα βγάλω σύμφωνα με τη στατιστική της γενετικής από τα πρώτα 13 ζευγάρια ;
o 44,44 % ΠΡΑΣΙΝΑ ( ή Ύ) (εδώ «κρύβεται» το 11,11 % ΠΡΑΣΙΝΑ YELLOW BRED).
o 22,22 % ΠΑΡΔΑΛΑ.
o 11,11 % YELLOW.
o 11,11 % BLUE.
o 11,11 % ΠΡΑΣΙΝΑ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ CINNAMON ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ

Καναρίνι Gloster

Ιστορικα στοιχεία
Το 1925 περίπου σε τοπικές επιδείξεις πτηνών παρουσιάζεται για πρώτη φορά το γκλόστερ η κυρία Rogersos Cheltenham εκθέτει σε βρετανική έκθεση αυτή τι νέα ράτσα καναρινιών .Ο Κ. Α.W Smith έδειξε ενδιαφέρον για τα πτηνά αυτά και συνέβαλε για την δυνατότητα περαιτέρω ανάπτυξης της και κατάρτισης προτύπων(κριτηρίων )της ράτσας αυτής .Το όνομα που δόθηκε σε αυτά τα πτηνά το πήραν από την δημιουργό τους την κυρία Rogersos, κάτοικο της περιοχής Γκλόσεστερσαιρ. Στο καναρίνι λοιπόν δώσαν το όνομα της ομώνυμης πόλης Γκλόστερ. Οι κάτοικοι της περιοχής Γκλόσεστερσαιρ το αγαπήσαν και ήταν οι πρώτοι εκτροφείς αυτού. Ο κύριος john McLay Kirkintilloch κριτής πτηνών άρχισε να συνεργάζεται με την κυρία Rogersos και πέτυχαν την καθιέρωση της ράτσας και του βασικού τύπου. Το πτηνό αυτό προέκυψε από τρεις ράτσες τα μίνι μπόρντερ, λοφιοφόρα ρόλλερ, και το καναρίνι συνόρων φαιφ.
Το πτηνό απόχτησε δυο τύπους το σύντροφο(consert) και την κορώνα(corona) και σιγά σιγά εκτροφείς και από την περιοχή Τσέλντιχαμ το αναπαράγουν ανάμεσα σε όλους αυτούς είναι οι Mullis,Phillips,Bryant, Lockstone και πολλοί άλλοι. Αυτή ίδρυσαν και την πρώτη λέσχη καναρινιών γκλόστερ το 1949-50 με σκοπό την προώθηση του .Το καναρίνι αυτό έγινε το πιο αγαπητό στα βρετανικά νησιά αλλά και σε άλλες χώρες ώστε σήμερα να είναι το πιο αναγνωρίσιμο καναρίνι στον κόσμο. Υπάρχουν στην Βρετανία αλλά και σε άλλες χώρες τοπική αλλά και εθνικοί σύλλογοι γκλόστερ. Από τα βασικά στάνταρ του είναι το μέγεθος του πρέπει είναι όσο πιο μικρό γίνεται και φυσικά η κορόνα του να είναι στρογγυλή στο κέντρο του κρανίου στα κορόνα και μεγάλο κεφάλι στρογγυλό στα κόνσορτ.


ΚΡΙΤΗΡΙΑ
Κορώνα Σκουφί στρογγυλό και γεμάτο, που καταλήγει στον σβέρκο χωρίς να εξέχει.
Το κέντρο του σκουφιού μικρό, ξεκάθαρα προσδιορισμένο, βρίσκεται στο κέντρο του κρανίου.
Τα μάτια είναι εν μέρει ορατά. Ράμφος κωνικό και μικρό. Κόνσορτ Κεφάλι μεγάλο, πλατύ και στρογγυλό. Τα φρύδια διακρίνονται εύκολα. Ράμφος κωνικό και μικρό. Σώμα Σώμα γεμάτο, ελαφρά στρογγυλεμένο. Στήθος πλατύ και αρκετά στρογγυλό.
Λαιμός κοντός, δυνατός και γεμάτος.
Φτέρωμα Ίσιο, προσκολλημένο στο σώμα και λαμπερό. Μέγεθος 11,5 εκατοστά το μέγιστο.
Στάση Υπερήφανο, ημι-όρθιο. Σε κίνηση.
Ουρά Κοντή, ίσια, σε ευθεία γραμμή με το σώμα.
Πόδια Κοντά, ελαφρά λυγισμένα.
Μηροί που δεν είναι ορατοί.
Γενική κατάσταση Υγιές, καθαρό, ζωηρό. Κλουβί Έκθεσης Κλουβί καναρινιών χρώματος με δύο καλαμάκια.
Χρώμα
 Όλα τα χρώματα είναι αποδεκτά, εκτός του κόκκινου. Μέγεθος δακτυλιδιού Διάμετρος 2,9 χιλιοστά.

Κοπή νυχιών καναρινιού

Όπως και στον άνθρωπο έτσι και στα ζώα η περιποίηση είναι κάτι παραπάνω από καλαισθησία, είναι υγεία. 

Στο άρθρο αυτό, θα μιλήσουμε για την περιποίηση – κοπή νυχιών των καναρινιών.

Στη φύση τα πτηνά τρίβουν – κόβουν τα νύχια τους επάνω σε πέτρες κλπ, με φυσική φθορά δηλαδή. Στο κλουβί τα καναρίνια δεν μπορούν να κόψουν τα νύχια τους επομένως θα πρέπει να τα βοηθήσουμε εμείς.

Πότε κόβουμε τα νύχια των καναρινών;

Τα νύχια στα καναρίνια θέλουν κόψιμο μετά το πρώτο έτος, συνήθως, της ζωής τους και όχι περισσότερο από μια φορά το χρόνο. Επίσης κόβουμε τα νύχια στα καναρίνια μας πριν την αναπαραγωγική περίοδο, ώστε να μη τραυματίζουν τα αβγά και τους νεοσσούς ή να μην μπλέκονται με τα νήματα της φωλιάς.

Γιατί κόβουμε τα νύχια των καναρινών;

Κόβουμε τα νύχια στα πουλιά όχι απλά για να είναι όμορφα αλλά κυρίως γιατί αν τα νύχια τους είναι μεγάλα «πιάνονται», γαντζώνονται στης πατήθρες, τα κάγκελα κλπ με κίνδυνο αν δε το αντιληφθούμε έγκαιρα να χάσουμε το πουλάκι μας. Επίσης, στην αναπαραγωγική περίοδο όπως είπαμε παραπάνω, κόβουμε τα νύχια στα καναρίνια ώστε να μη τραυματίζουν τα αβγά και τους νεοσσούς ή να μην μπλέκονται με τα νήματα της φωλιάς.

Με τι κόβουμε τα νύχια των καναρινών;

Τα νύχια στα καναρίνια τα κόβουμε με απλό νυχοκόπτη ή με ένα ψαλιδάκι.

Πως κόβουμε τα νύχια των καναρινών;

Αν και η κοπή των νυχιών στα καναρίνια είναι μια απλή υπόθεση, απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, διότι αν δεν κόψουμε στο σωστό σημείο μπορεί να κόψουμε κάποιο νεύρο με αποτέλεσμα να στρεσάρουμε το καναρίνι και πολλές φορές από μόλυνση να έχουμε αρνητικές συνέπειες. Απλά σκεφτείτε πόσο πονάει ένας άνθρωπος όταν κόψει λάθος τα νύχια του και τρέξει αίμα.

Αν κρατήσουμε το καναρίνι στο χέρι μας και δούμε προσεκτικά μέσα στο νύχι του (στα ανοιχτόχρωμα πουλιά φαίνεται καλύτερα), θα δούμε ότι υπάρχει μια λεπτή κόκκινη φλέβα. 

Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο, δεν πρέπει ποτέ να κόψουμε σε σημείο που υπάρχει αυτό το κόκκινο νευράκι. Αφήνουμε λίγο κενό για ασφάλεια και κόβουμε παρακάτω, όπως φαίνεται στην φωτογραφία που ακολουθεί.

Προσοχή!!!  

Σε περίπτωση που τρέξει αίμα από το νύχι πρέπει να το σταματήσουμε και καλό είναι να επισκεφτούμε έναν ειδικό.

Το Ισπανικό καναρίνι Timbrado

Τα ισπανικά καναρίνια φωνής Timbrado Español έχουν ξεκίνησαν να εκτρέφονται στην Ισπανία για το τραγούδι τους και όχι για το χρώμα ή την εμφάνισή τους. Πρόκειται για το είδος καναρινιού που είναι πιο κοντά γενετικά στο άγριο καναρίνι. Προέκυψε από υβριδισμό του άγριου καναρινιού (Serinus Canaria) με το καναρίνι (Serinus Serinus). Λόγω της κοντινής του σχέσης με το άγριο, το Timbrado έχει ένα νευρικό χαρακτήρα και απαιτεί μια σχετική εκπαίδευση.

Τα πρώτα Timbrado θεωρείται ότι τα δημιούργησε ο Alejandro Garrido ενώ το πρώτο πουλί παρουσιάσθηκε επίσημα και αναγνωρίστηκε στις Βρυξέλλες το 1962 στην παγκόσμια έκθεση.

Στο φαινότυπο (οπτική εμφάνιση) και στο γενότυπο (γενετική σύνθεση) του καναρινιού αυτού, σε επίπεδο χρωματικών μεταλλάξεων, δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία (ελάχιστοι εκτροφείς το επιδιώκουν). Όλα τα χρώματα είναι αποδεκτά εκτός από τον κόκκινο παράγοντα (διότι έχει εμφανιστεί στο καναρίνι έπειτα από διασταύρωση με το Red Siskin-Σπίνο της Βενεζουέλας που δεν ανήκει στο γένος και το είδος των καναρινιών Serinus) και τα σγουρά-κυματιστά φτερά και πούπουλα. 

Όσον αφορά στα υπόλοιπα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους, τα Timbrados δεν ξεπερνούν τους 13-14 πόντους με φτέρωμα ίσιο κολλημένο στο σώμα και με ουρά διχαλωτή (σαν του ψαριού). Τα μάτια είναι σκούρου χρώματος (όχι κόκκινα) ενώ το κεφάλι του πουλιού είναι μεσαίου μεγέθους με σχετικά μακρύ λαιμό. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των Timbrado που δείχνει και την καθαρότητα της ράτσας είναι εκτός από τα παραπάνω και τα πόδια, τα οποία είναι λεπτά, σχετικά κοντά και όταν το πουλί στέκεται σχηματίζουν γωνία (δεν είναι παράλληλα).

Το όνομά του το Timbrado το πήρε από τον μεταλλικό ήχο της φωνής του timbre που στους ισπανούς θυμίζει ένα μικρό καμπανάκι. Οι ισπανοί προσπάθησαν με επιτυχία και πέρασαν στο ρεπερτόριο του πουλιού ήχους από την λαϊκή παραδοσιακή μουσική όπως τις καστανιέτες κλπ.

Το τραγούδι του καναρινιού Timbrado αποτελείται από δώδεκα νότες-φωνές. Το τραγούδι του πρέπει να είναι δυνατό, μεταλλικό, σύντονο και συνάμα αρμονικό. Αρνητικές νότες στο τραγούδι του μπορεί να είναι  όταν φωνάζει δυνατά, όταν χρησιμοποιεί έρρινούς ήχους  και άλλες που ακούγονται σαν γρατσουνιές.  Η βαθμολογία του Timbrado γίνεται στην κλίμακα του 100 και χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: 1η κατηγορία 86-100 βαθμούς, 2η κατηγορία 71-85 βαθμούς και 3η κατηγορία 55-70 βαθμούς.

Οι εκτροφείς του Timbrado σήμερα για εμπορικούς κυρίως λόγους έχουν σπάσει τη ράτσα σε τρεις γραμμές ανάλογα με τον τύπο του τραγουδιού. Οι τρεις γραμμές είναι η Clasico ή συνεχης, η Floreados (discontinuo) ή ασυνεχής και η Intermidiate ή ημισυνεχής που βρίσκεται στο ενδιάμεσο της Clasico και της Floreados.

ΠΗΓΗ:timbradoscanary-r74.blogspot.gr

Σημάδια ασθένειας των πουλιών.Τι θα πρέπει να προσέχουμε.

Για να προστατέψουμε την υγεία των πουλιών μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τα συμπτώματα της ασθένειας όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Η έγκαιρη αναγνώριση της ασθένειας θα επιτρέψει την πιο επιτυχημένη θεραπεία και ταχύτερη ανάκαμψη. Με σκοπό την αναγνώριση της νόσου πρέπει να αναζητήσουμε και να κατανοήσουμε τυχόν συμπτώματα στο πουλί.

ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗΗ στάση που κρατά με το σώμα του ένα πουλί, είναι από τους πρώτους δείκτες για την κατάσταση της υγείας του. Ένα υγιές πουλί παραμένει αρκετές ώρες την ημέρα όρθιο, έχει διάθεση για παιχνίδι, εξερεύνηση, δραστηριότητες. Διατηρεί επίσης καλή ισορροπία και μοιράζει το βάρος του στα δυο του πόδια. Τα φτερά του είναι κοντά στο σώμα του και δεν κρέμονται. Ένα πουλί με συμπτώματα ασθένειας είναι αδιάθετο. Κάθεται συχνά ή μονίμως στο κάτω μέρος του κλουβιού του και κρύβει το κεφάλι του μέσα στα φτερά του. Δεν έχει καλή ισορροπία και μπορεί ακόμη να παρουσιάσει αυξημένη επιθετικότητα προς τα άλλα πουλιά του κλουβιού (αν υπάρχουν). Σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τις ποσότητες φαγητού και νερού που καταναλώνει ένα πουλί όταν είναι καλά ώστε αν αυτό αλλάξει να μπορούμε να το παρατηρήσουμε. Καλό θα είναι επίσης να ελέγχουμε τακτικά το βάρος του για να γνωρίζουμε τυχόν απότομες αυξομειώσεις. Ζυγίζουμε το πουλί πριν του προσφέρουμε φρέσκες τροφές το πρωί, μόλις ξυπνήσει. Η απώλεια βάρους άνω του 10% από το κανονικό βάρος του σώματος, είναι ένδειξη ασθένειας και θα πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό γιατρό.Ο ρυθμός αναπνοής είναι ακόμη μια ένδειξη. Ένα ήρεμο πουλί αναπνέει εύκολα και ομαλά. Η παρατεταμένη αναπνοή από το στόμα και το λαχάνιασμα χωρίς προφανείς λόγους, θα πρέπει να μας ανησυχήσουν.Τα μάτια σε ένα υγιές πουλί είναι φωτεινά και καθαρά. Εμφάνιση πρηξίματος, ερυθρότητας, εκκρίσεων, πτώση φτερώματος από την περιοχή γύρω απ τα μάτια, αλλαγή του χρώματος της περιοχής...είναι σημάδια που προδίδουν ενδεχόμενο πρόβλημα.Το ράμφος και η στοματική κοιλότητα μπορούν επίσης να μας δώσουν σημαντικές ενδείξεις για την υγεία του. Το ράμφος θα πρέπει να είναι κανονικό σε σχήμα και μέγεθος με βάση το είδος του πουλιού. Η ξαφνική και ταχεία υπερανάπτυξη του ράμφος προδίδει συχνά μεταβολικές ασθένειες, ή υποσιτισμό. Η στοματική κοιλότητα έχει συνήθως ένα ελαφρύ ροζ χρώμα. Εάν παρατηρήσουμε μέσα σε αυτή ανώμαλες μάζες (όπως για παράδειγμα άσπρα εξογκώματα) τότε σίγουρα υπάρχει πρόβλημα υγείας. Η καρίνα του πουλιού θα πρέπει να είναι μυώδης αλλά να μπορεί να ψηλαφίστει. Αν είναι δύσκολο να ψηλαφιστεί τότε πιθανώς το πουλί να είναι υπέρβαρο. Ο έλεγχος της καρίνας είναι σημαντικότερος σε νεαρά πουλιά.
ΠΕΡΡΙΤΩΜΑΤΑ (ΚΟΥΤΣΟΥΛΙΕΣ)Ένα από τα σημαντικότερα σημάδια που προδίδουν ασθένεια είναι τα κόπρανα του πουλιού. Γι αυτό και θα πρέπει να τα ελέγχουμε τακτικά. Η όποια αλλαγή στην όψη των κοπράνων (χρώμα, μέγεθος, σχήμα) δείχνει πολύ σημαντικές πληροφορίες για το τι μπορεί να συμβαίνει με το πτηνό μας. Αναλυτικότερες πληροφορίες για τα κόπρανα των πουλιών σε επόμενα άρθρα.

ΔΕΡΜΑΤο δέρμα σε ένα υγιές πουλί πρέπει να είναι απαλλαγμένο από πρήξιμο, και ερυθρότητα. Το δέρμα καλύπτει όλο το σώμα ενός πτηνού και είναι σημαντικό να είναι σε καλή κατάσταση, χωρίς τραύματα. Τα πόδια του πουλιού πρέπει να είναι λεία χωρίς προεξέχοντα σημεία στο δέρμα. Τυχόν αλλαγή στο χρώμα των ποδιών επίσης, μπορεί να προδώσει πρόβλημα υγείας.
ΦΤΕΡΩΜΑΤα φτερά του πουλιού μας πρέπει να είναι λαμπερά, το χρώμα τους ζωηρό και η εμφάνιση τους όμορφη. Σκισμένα φτερά ή τσαλακωμένα, μπορεί να δείχνουν μια παρατεταμένη πτερόρροια ή να προδίδουν ότι το πουλί μαδάει και μασάει τα φτερά του. Αυτή η συμπεριφορά συχνά αποκαλύπτει πρόβλημα που σχετίζεται με το άγχος. Ένα ακόμη σημάδι που θα πρέπει να μας ανησυχεί είναι το “φούσκωμα” των φτερών σε μόνιμη βάση. Ένα υγιές πουλί φουσκώνει που και που τα φτερά του για να τα “φρεσκάρει” και η κίνηση αυτή συνήθως συνοδεύεται με ένα τίναγμα του σώματος. Επίσης ένα υγιές πουλί φουσκώνει τα φτερά του πριν ή και κατά τη διάρκεια του ύπνου, ως ένδειξη χαλάρωσης. Όταν ένα πουλί φουσκώνει τα φτερά του συνεχόμενα, πρέπει να το παρακολουθήσουμε “στενότερα” και να αναζητήσουμε τυχόν πρόσθετα σημάδια ασθένειας.
ΑΜΑΡΑΗ αμάρα του πουλιού είναι ο ποπός του. Η περιοχή αυτή θα πρέπει να είναι καθαρή, να μην έχει κολλημένα περιττώματα και το φτέρωμα στην περιοχή δεν θα πρέπει να είναι “κολλημένο” καθώς αυτό δείχνει ότι το πουλί έχει διάρροια. Πρήξιμο και αιμορραγία στην περιοχή αυτή, υποδηλώνει πρόβλημα, όπως για παράδειγμα μόλυνση ή τραυματισμό.

Έλλειψη βιταμινών και παρενέργειες

Εκείνο που θα έλεγε κανείς σαν πρώτη διαπίστωση γι’ αυτή την πιθανή έλλειψη, είναι η  πτώση της αντοχής των πουλιών στις ασθένειες,  και η αυξημένη πιθανότητα  στειρότητας τους.Ας το δούμε κάπως πιο αναλυτικά.
Έλλειψη βιτ. Α —Προκαλεί ανορεξία, απώλεια βάρους, ελλατομένη αναπαραγωγική δυνατότητα.Βρίσκεται στο λάδι του καλαμποκιού και στα καρότα.
Έλλειψη βιτ. Β —Προκαλεί νευρικές διαταραχές.Πέσιμο της κεφαλής πίσω ή λοξά, απώλεια ευστάθειας και ισορροπίας.Υπάρχει σε διατροφικά συμπληρώματα μαζί με όλα τα μέλη της κατηγορίας της.
Έλλειψη Β 12 —Προκαλεί απώλεια βάρους , αδυναμία,συχνά παθολογική πτερόρροια, δυσκολία στην αναπλήρωση του πτερώματος κατά την  περίοδο της πτερόρροιας.Η χωρήγηση πολλών φρέσκων πράσινων λαχανικών αλλά και φρούτων είναι επιβεβλημένη, μαζί ίσως με κάποιο βιταμινούχο σκεύασμα  κατά περίπτωση.
Έλλειψη βιτ. C —Σπανίως παρατηρείται.Βέβαια μετά από χωρήγηση αντιβίωσης της κατηγορίας «σουλφοναμιδών»,καλόν είναι για μερικές μέρες να δίνουμε στο νερό τους  λίγες σταγώνες πορτοκάλι ή λεμόνι.
Έλλειψη βιτ. D —Προκαλεί πολύ σοβαρές μυοσκελετικές παθήσεις και  παραμορφώσεις. Ακόμα,πολύ μαλακά κελύφη αυγών κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Για να παραχθεί από τον οργανισμό των πουλιών είναι απαραίτητη η έκθεση στο ηλιακό φώς, ή τουλάχιστον η παρουσία τεχνιτής παροχής ακτινοβολιών UVB-UVA(ειδικοί λαμπτήρες).
Έλλειψη βιτ. Ε —Προκαλεί σοβαρά προβλήματα κατά την αναπαραγωγή.Μειωμένη αναπαραγωγική διάθεση,άσπορα αυγά,φιλάσθενους νεοσσούς κ.λ.π. Οι “βλαστομένοι σπόροι” είναι μια εξαιρετική πηγή της Ε. Υπάρχει επίσης σε μεγάλες ποσότητες στο λάδι του γογγυλιού.
Έλλειψη της βιτ. Κ -Είναι η αιτία που προκαλούνται εύκολα εσωτερικές αιμοραγίες και πληγές που δύσκολα κλείνουν.Ενας πολύ καλός σύμμαχός μας για την παροχή βιτ. Κ,  είναι το ραδίκι σε όλες του τις ποικιλίες.

Δυστοκία

Το « δέσιμο του αυγού» όπως λέγεται, είναι η αδυναμία του θηλυκού να βγάλει το ήδη σχηματισμένο αυγό.Είναι μια πολύ επικύνδινη κατάσταση που αν δεν καταλήξει στην «γέννηση» του αυγού, θα σημάνει τον ΘΑΝΑΤΟ της θηλυκιάς μας.Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν διάφορες απόψεις για τον λόγο που προκαλείται αυτή η ανωμαλία, η δυσκολία «γέννησης» του αυγού,  στην κλώσσα.Κάποιοι αναφέρονται στην χαμηλή θερμοκρασία. Περιπτώσεις όμως ΔΥΣΤΟΚΙΑΣ, συναντάμε και σε περιόδους με πολύ ζέστη.Αλλοι πάλι στο νεαρό της ηλικίας κάποιων πουλιών. Αυτό ίσως να έχει κάποια βάση για τα πουλιά που αργούν να ωριμάσουν, αλλά για τα καναρίνια που έχουν πάρει το τελικό τους μέγεθος ήδη σε ηλικία 3-4 μηνών δεν υπάρχει μάλλον τέτοιο θέμα. Φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να βάζουμε πουλιά μικρότερα των 10 μηνών, στην αναπαραγωγική διαδικασία.Υπερβολικό πάχος μια πιθανή αιτία; Η ύπαρξης λίπους δυσκολεύει κάπως την αποθήκευση ασβεστίου.Γενικότερα το υπερβολικό πάχος είναι μια ανεπιθύμητη κατάσταση, αλλά εν τούτοις ενώ σε πολλές περιπτώσεις είναι ένας άσχημος παράγοντας,δεν νομίζω ότι εδώ έχει βαρύνουσα σημασία. Η επικρατούσα και πιο ισχυρή άποψη για το φαινόμενο της  ΔΥΣΤΟΚΙΑΣ είναι η σοβαρή έλλειψης ασβεστίου. Σ’ αυτό το σημείο να υπενθυμίσω οτι τα θηλυκά  μπορούν να αποθηκεύουν στα κόκκαλα και τα νεύρα τους μια επι πλέον ποσότητα ασβεστίου που θα τους επιτρέψει να σχηματίσουν το τσόφλι σε 3 περίπου αυγά.Είναι φανερό λοιπόν οτι ακόμα κι’ αν αντλήσουν όλα τα αποθέματα τους, ΔΕΝ θα μπορέσουν να φέρουν στην φωλιά τα συνήθη 5 αυγά ή και άν τα φέρουν αυτό θα έχει συμβεί καταξοδεύοντας και την παραμικρή εφεδρεία ασβεστίου.Ετσι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να ΜΗΝ υπάρχει η απαιτούμενη ενέργεια στα νεύρα και τους μύες και να χαθεί η δυνατότητα των έντονων  σπασμών που απαιτείται για την τελική ώθηση εξόδου. Την εποχή λοιπόν της αναπαραγωγής είναι επιβεβλημένη μια πρόσθετη βοήθεια ασβεστίου με σκευάσματα εμπορίου.Θα μου πείτε, υπάρχουν αλήθεια εκτροφείς που να μην έχουν όλο το χρόνο στην διάθεση των καναρινιών τους, 1)σουπιοκόκκαλο  2) σπασμένα όστρακα 3) γκριτ ή 4)κέλυφος αυγού την αναπαραγωγική περίοδο ; Δεν νομίζω. Εχω την πεποίθηση ότι η έλλειψη ασβεστίου είναι πράγματι η αιτία.Αλλά επίσης έχω την βεβαιότητα ότι αυτή η έλλειψη δεν οφείλεται στην αμέλεια μας να παρέχουμε τις απαραίτητες πηγές ασβεστίου στα θηλυκά μας αλλά στην, για κάποιους λόγους, αδυναμία τους να το μεταβολήσουν. Ας έχουμε λοιπόν υπ’ όψιν μας τα εξής :  Τα πουλιά που βρίσκονται σε εξωτερικούς χώρους και έχουν επαφή με την ηλιακή ακτινοβολία, μπορούν εύκολα να συνθέσουν την βιταμίνη D3 (απαραίτητη για την αφομείωση του ασβεστίου).Αντίθετα σ’ αυτά που ζουν και προσπαθούν να αναπαραχθούν σε εσωτερικούς χώρους , δεν είναι ποτέ αρκετό το φώς που περνάει από τα παράθυρα, διότι αυτά κατακρατούν την UV ακτινοβολία. Εχω  την γνώμη ότι σχέδον όλοι πλέον, όσοι ασχολούνται με μεράκι με την αναπαραγωγή,  χρησιμοποιούν ειδικούς λαμπτήρες που παρέχουν αυτού του είδους την ακτινοβολία, αλλά …..μελέτες έχουν δείξει ότι όταν αυτοί  βρίσκονται μακρύτερα από λίγα εκατοστά (40-50) δεν έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μη δίνετε στα θηλυκά σας την αναπαραγωγική περίοδο σπανάκι,φύλλα από πατζάρια ,και σέσκουλα.Σ’αυτά τα πράσινα φύλλα, υπάρχουν υψηλά ποσοστά οξαλικού οξέως, που δεν επιτρέπει την απορρόφηση του ασβεστίου. - Αλλά ας υποθέσουμε ότι η κανάρα μας έχει όλη την ζωτικότητα που προσφέρει στους μύες της, η άφθονη παροχή και η σωστή απορρόφηση του ασβεστίου.Είναι αυτό αρκετό; Η απάντηση είναι, ότι παρ’ όλα αυτά, θα « τα βρεί σκούρα » αν οι βλεννογόνοι, σε όλη την σάλπιγγα αλλά ιδιαίτερα στην σχισμή εξόδου, δεν είναι σε καλή κατάσταση ώστε να  διατηρούν αυτά τα όργανα μαλακά ,εύκαμπτα και σωστά λιπασμένα. Πολύ χρήσιμη η βιταμίνη Α , αλλά και το λινελαιϊκό οξύ , απαραίτητο.Ο ηλιόσπορος και το νίζερ είναι δυό σπόροι που το προσφέρουν απλόχερα. Μη ξεχνάτε ότι αν έχετε λευκά λιποχρωμικά καναρίνια , η ανάγκη για συμπληρωματική παροχή  βιταμίνης  Α είναι επιτακτική.
Αν πάντως κάποια φορά βρεθείτε στην ανάγκη να αντιμετωπίσετε μια  περίπτωση δυστοκίας, σε «τελικό στάδιο», μην  αναβάλετε την προσφορά βοήθειας, ο χρόνος είναι κρίσημο μέγεθος αυτές τις στιγμές.Τοποθετείστε το πουλί σ’ ένα ζεστό σημείο, ώστε να μην είναι υποχρεομένο να καταναλώνει ενέργεια γι’ αυτό τον σκοπό(να ζεσταθεί).Δώστε απ’ ευθείας στο στόμα μια – δυό σταγώνες από ένα σκεύασμα υγρού ασβεστίου (κυκλοφορούν στο εμπόριο-προτιμείστε αυτά που  περιέχουν και  D3 ). Μια επανάληψη μετά από 10-15 λεπτά ίσως χρειαστεί, μην δυστάσετε.Αν τελικά αποβληθεί το αυγό, θα δείτε την κανάρα σας να συμπεριφέρεται σαν να μην συνέβει απολύτως τίποτα, μέσα σε λίγα λεπτά.

Τριχομονάς

Εδώ και μερικά χρόνια στο Βέλγιο, παρουσιάσθηκε σαν μια «νέα» αρρώστια. Σαν πρώτο σύμπτωμα παρουσιάζει ένα είδος επιπεφυκίτιδας, μόλυνσης των ματιών.Τα άρρωστα πουλιά στην αρχή δείχνουν  μια δακρύρροια και κάποιον ελαφρό ερεθισμό, αργότερα όμως έναν βαρύτερο ερεθισμό με κοκκίνισμα και πρήξιμο των βλεφάρων .Φαίνεται ότι ταυτόχρονα υπάρχει  και έντονος κνησμός. Αυτό δικαιολογεί το συνεχές ξήσιμο της μύτης  στις πατήθρες και την ολική αφαίρεση τοπικά του πτερώματος. Τελικά δημιουργείται εκτεταμένη λοίμωξης και μεγάλες περιοχές με πύον σ’ αυτά τα σημεία, με πιθανότητες επέκτασης στον εγκέφαλο αλλά και στον οισοφάγο. Τέτοιου είδους συμπτώματα γνωρίζουμε από την ορνίθωση, αλλά και από κάποιες επιπεφυκίτιδες από μικρόβια ή μύκητες.Η συσχέτηση με αυτά πολλές φορές οδηγεί στην χρήση αντιβιωτικών(tylosin+), ή τεραμικίνης και κορτιζονούχων αλοιφών. Αποτέλεσμα, ΜΗΔΕΝ.!!!
-Η τριχομονάς είναι πρωτόζωο, και σαν τέτοιο δεν αντιμετωπίζεται με αντιβιώσεις ή ακόμα με σκευάσματα  ”τύπου” Ιβερμεκτίνης.Δρά σαν παράσιτο  και το καταλληλότερο φάρμακο για την αντιμετώπισή της, απ’ όσο γνωρίζω, φαίνεται να είναι το chevi-col  με την ταυτόχρονη παροχή του adenosan της Chevita,  ή ακόμα το Ronivet-s 6% της Vetafarm. Εχω την γνώμη ότι μαζί με τα κοκίδια είναι δυο απειλές, που μπορεί να αντιμετωπιστούν  προληπτικά 30-40 ημέρες πριν την εκκίνηση της αναπαραγωγής.Ετσι ακόμα και στην περίπτωση που οι γονείς είναι φορείς που δεν έχουν εκδηλώσει τις ασθένειες, θα έχουμε μια σημαντική προφύλαξη απο την μετάδοσή τους στους νεοσσούς.

 

Ακάρεα

Τα ακάρεα των καναρινιών.

1. Κόκκινη ψείρα :  Dermanyssus gallinae
2. Ακάρεα των πτερών και του σώματος  : Analgoidea, Pterolichoidea και Freyanoidea.
3. Ακάρεα των ποδιών και του ράμφους : knemidocoptes  jamaensis-pilae
4. Ακάρεα της τραχείας και των αεροσσάκων: sternostoma traheocolum

Οι τέσσερεις αυτές κατηγορίες ακάρεων είναι οι συχνοί επισκέπτες των καναρινιών μας. Δεν θα έλεγε κανείς ότι αποτελούν κάποιον άμεσο και φοβερό κύνδινο για την ζωή τους. Παρ’ όλα αυτά όμως, αν δεν γίνουν γρήγορα αντιληπτά μπορούν να δημιουργήσουν πάρα πολλά προβλήματα.
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΨΕΙΡΑ: Είναι το πιο επικύνδινο όλων.Κρύβεται την ημέρα στα κλουβιά η και γύρο από αυτά σε οποιαδήποτε σχισμή.Επιτίθεται το βράδυ, συνήθως στους νεοσσούς που υπάρχουν στις φωλιές κατά την αναπαραγωγική περίοδο, πίνοντας το αίμα. Σ’ αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες η αφαίμαξη μπορεί να επιφέρει ακόμα και τον θάνατο.Ταυτόχρονα, είναι δυνατόν να είναι φορέας μολυσματικών ασθενειών και να ευθύνεται για την μετάδοση κάποιων ιών. Μπορεί να μείνει στην ζωή χωρίς τροφή, ακόμα και πέραν των έξη μηνών.Ετσι αν δεν καταπολεμηθεί ριζικά, επανέρχεται από το …πουθενά.Αντιμετώπιση. Ο καλύτερος τρόπος είναι να αντιμετωπιστούν όσο είναι μικρός ο αριθμός τους. Ετσι η έγκαιρη γνώση της ύπαρξής τους στον χώρο είναι βασικός παράγων. Καλόν είναι περιοδικά, να τοποθετούμε τα βράδυα ένα λευκό, σχετικά υγρό, πανί πάνω από τα κλουβιά ή να τοποθετούμε καλά δυπλομένες λευκές χαρτοπετσέτες κοντά σε πατήθρες. Αν υπάρχει το «βαμπίρ» στον χώρο, θα το βρούμε αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωϊ, σαν μαυροκόκκινα στίγματα, να κάνει την εμφάνισή του στις…παγίδες μας. Αντιμετώπιση με ημίμετρα δεν υπάρχει. Χρειάζεται άμεση καταπολέμηση με ισχυρά παρασιτοκτώνα  και γενική καθαριότητα και ψέκασμα, που να περιλαμβάνει τα κλουβιά τα σκεύη και τον χώρο.Απαραίτητη η εφαρμογή frontline σε όλα τα πουλιά, ώστε να εξοντώνονται (να δηλητηριάζονται) όλες οι ψείρες που  τα επισκέπτονται.Πρόληψη. Μια προγραμματισμένη γενική καθαριότητα κάθε 4 μήνες με ταυτόχρονη απολύμανση σκευών και κλουβιών αλλά και ψέκασμα του χώρου με ισχυρό ακαρεοκτόνο σπρέϋ είναι ίσως  η μόνη δυνατότητα πρόληψης της επέλασής τους. Αυτό θα μπορούσε να γίνεται α)  μετά την πτερόρροια ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ-ΟΚΤΩΒΡΙΟ β) λίγο πρίν την έναρξη της αναπαραγωγικής διαδικασίας ΓΕΝΑΡΙ-ΦΛΕΒΑΡΙ και γ) στο τέλος της αναπαραγωγής ΜΑΙΟ-ΙΟΥΝΙΟ.Οπωσδήποτε ένα ελαφρύ εντομοκτόνο θα μπορούσε να έχει μια χρήσιμη και έστω, απωθητική δράση όλο τον χρόνο.
2. Ακάρεα των πτερών. Παρα πολλά τα είδη που ανοίκουν στην κατηγορία αυτή.Τα συνηθέστερα ταξινομούνται ανάμεσα σε  τρείς…υπεροικογένειες, Analgoidea, Pterolichoidea και Freyanoidea. Ζουν συνήθως μόνημα επάνω στα καλάμια ή τα γένια των πτερών και τρέφονται με την κυτταρίνη τους. Μπορούν να καταπολεμηθούν με εντομοκτόνα και παρασιτοκτόνα σπρέϋ, αλλά και σκόνες.Χρειάζεται ή άμεση επαφή τους με τα σκευάσματα, για την θανάτωσή τους. Η μεγαλύτερη ενόχληση  είναι ότι δημιουργούν εμφανή προβλήματα στην ποιότητα του πτερώματος.  Η ακαταστασία των φτερών αλλά και το σπάσιμο πολλών εξ αυτών , είναι παράγοντες πολύ ενοχλητικοί για τα πουλιά. Το άγχος από την αδυναμία περιποίησης του πτερώματος τα οδηγεί, σε συνεχή αφαίρεση τους, πολλές φορές, ακόμα και μετά την καταπολέμηση των ακάρεων. Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κενά στο πτέρωμα, καθ’ όλη την διάρκεια του έτους. Κάποια άλλα είδη αυτών των ακάρεων, κατοικούν στο δέρμα των πουλιών και δημιουργούν ιδιαίτερες ενοχλήσεις και κνησμό. Η παρουσία τους εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα δίνει την εντύπωση ,μιας γενικής δερματοπάθειας που εμφανίζεται σαν ξηροδερμία και χρόνια πτερόρροια.
3. Ακάρεα των ποδιών. Αυτά τα παράσιτα ζούν κάτω από τις κεράτινες πλάκες των ποδιών.Η ύπαρξή τους εκεί, γίνεται αντιληπτή από την ανύψωση των πλακών,από τις μικρές οπές που κάνουν για να περάσουν κάτω από αυτές αλλά και από την λευκή άσπρη «σκόνη» που δημιουργείται στα πόδια από την διατροφή τους και τα περιτώματά τους.Κάποιες φορές(σε προχωρημένες περιπτώσεις) η επικόλληση των περιτωμάτων τους  στα πέλματα, τα παραμορφώνει εντελώς, με αποτέλεσμα την πλήρη αδυναμία στήριξης των πουλιών. Η περιποίηση των ποδιών με Βαζελίνη ή με σκευάσματα σαν το Epithol και το Pomada δίνει σε λίγες μέρες την λύση.Η εξαφάνισή τους μετά την χρήση αυτών των σκευασμάτων , οφείλεται βασικά , στην θανάτωσή τους από ασφυξία όταν κλείνουν οι οπές αερισμού τους.Τα ακάρεα του ράμφους είναι εξ’ ίσου ενοχλητικά.Εγκαθίστανται συνήθως, στην βάση της μύτης ,εκεί που αρχίζει το πτερωτό τμήμα της κεφαλής.Προκαλούν έντονο κνησμό με αποτέλεσμα την συνεχή προσπάθεια των πουλιών να απαλαγούν από αυτά κτυπόντας και τρύβοντας το ράμφος στις πατήθρες.Αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα(με τον ίδιο τρόπο) οδηγούν το πουλί σε μια ασταμάτητη διαδικασία τρυψήματος της μύτης με αποτέλεσμα την απογύμνωση από το πτέρωμα και την δημιουργία εστιών για εύκολη μόλυνση στα σημεία, από μήκυτες και βακτήρια.
4.Τα ακάρεα της τραχείας είναι ένα είδος παρασίτων που ζεί στην ομόνυμη περιοχή και δημιουργεί έντονα αναπνευστικά προβλήματα. Ένα καναρίνι που έχει προσβληθεί από αυτού του είδους τα ακάρεα θα έχει συνεχώς ανοικτό το ράμφος του, θα δημιουργεί τον χαρακτηριστικό ήχο ενός σπόρου που σπάει (τσικ-τσικ), θα κάνει προσπάθειες να «φτερνιστεί» και να αποβάλει τα παράσιτα, πιθανόν να παρουσιάσει αφωνία και γενικότερα θα έχει μια ανήσυχη συμπεριφορά.Πρέπει και εδώ να δράσουμε όσο γίνεται γρηγορότερα, για να μην περάσουν τα παράσιτα στο ανώτερο αναπνευστικό και στους αερόσακους οπου θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις για μόνιμη βλάβη.Η Ιβερμεκτίνη σε αραίωση 1% , σε σκευάματα όπως το ivomec και το pulmosan είναι μια από τις λύσεις.
Κάπως νεότερο σκεύασμα , το Scatt, φαίνεται να δίδει πολύ καλά αποτελέσματα. Μια σταγώνα αυτών των σκευασμάτων απευθείας στο δέρμα του πουλιού και το φάρμακο αρχίζει να κυκλοφορεί στον οργανισμό του, επιρεάζοντας άμεσα τον βιολογικό κύκλο των ακάρεων, επιφέροντας τελικά τον θάνατό τους.Χρειάζεται πάντα μια ιδιαίτερη προσοχή στο τρόπο χωρήγησης και στην δοσολογία των σκευασμάτων.Πρέπει να τηρούνται σχολαστικά οι οδηγίες των κατασκευαστών,  διότι έχουμε να κάνουμε με δηλητήρια.

Ευλογιά

Η ευλογιά είναι μια ιογενής (ιός kikkuth) νόσος των πτηνών. Είναι μια ευρέως διαδεδομένη ασθένεια.Υπάρχουν διαφορετικά στελέχη της. Τα περισσότερα είναι διαφορετικά από είδος σε είδος – δηλαδή, κάθε στέλεχος μολύνει ένα ορισμένο είδος ή ομάδα πουλιών. Κάποια στελέχη της, έχει γίνει γνωστό ότι διαπερνούν όλες τις ηλικίες αλλά μολύνουν συνήθως τα νέα άτομα. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτές οι μορφές  Ε. μπορεί να μολύνουν ανθρώπους.
Γενικά, η συνήθης μορφή Ευλογιάς, προκαλεί ήπιες έως μέτριες βλάβες του δέρματος και σπάνια το θάνατο. Αυτές οι βλάβες εμφανίζονται κυρίως στις άπτερες περιοχές και το πρόσωπο (πόδια και μάτια). Ωστόσο, όταν η Ε. επηρεάζει το βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας ή την αναπνευστική οδό, η αναπνοή μπορεί να επηρεαστεί έντονα και να οδηγήσει το πουλί σε γρήγορο θάνατο.

Κλινικές Εμφανίσεις

Υπάρχουν τρεις διαφορετικές κλινικές μορφές της νόσου:

• 1. Δερματική μορφή ή «ξηρή ευλογιά». Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή .
• 2. Diphtheritic μορφή ή “υγρή ευλογιά». Αυτή η μορφή μολύνει το βλεννογόνο του στόματος και τις αναπνευστικές οδούς.
• 3. Σηψαιμική (γενικευμένη) μορφή. Αυτή η μορφή είναι σπάνια και παρατηρείται πιο συχνά στα καναρίνια  παρά σε άλλα πουλιά αυτης της οικογένειας. Μπορεί να προσβάλει,πλείστα όσα, όργανα , προκαλόντας γενική κατάρευση, ανορεξία και πολύ σύντομα τον θάνατο, στην πλειονότητα των περιπτώσεων.

Μετάδοση.

Η μετάδοση του ιού της ευλογιάς, συμβαίνει  όταν δραστηριοποιούνται σωματίδια του ιού που εισέρχονται στο σώμα ενός  ξενιστή, μέσω της παραβίασης του δέρματος. Η πιο κοινή μορφή της μετάδοσης είναι με μηχανική μεταφορά του ιού από δείγματα εντόμων, τα οποία έχουν τραφεί με αίμα ενός μολυσμένου ατόμου και στη συνέχεια τσιμπούν ένα ευπαθές άτομο. Ο ιός μπορεί επίσης να μεταφερθεί μέσω της άμεσης επαφής απο ένα μολυσμένο πουλί, απο τα μολυσμένα αντικείμενα (ταϊστρες πουλιών, πατήθρες,φωλιές), ή από σωματίδια αερολυμάτων.

ΔΕΡΜΑΤΙΚH EΥΛΟΓΙΑ  Ή  DRY POX

Η δερματική μορφή της Ε. χαρακτηρίζεται από την παραγωγή κονδυλωμάτων-δηλαδή βλάβες στα χωρίς πτέρωμα μέρη του πουλιού, όπως το ράμφος, τα βλέφαρα, τα ρουθούνια και τα πόδια. Κλινικά, θα ξεκινήσει ως ένα μικρό κόκκινο πρήξιμο που τελικά θα δημιουργήσει τοπικές βλάβες. Αυτές οι βλάβες είναι συνήθως το μόνο σύμπτωμα και μπορεί να διαρκέσει από 1 έως 4 εβδομάδες. Στα τελευταία στάδια της ανάπτυξης, οι βλάβες(φλήκταινες) είναι πολύ ευαίσθητες σε τραυματισμούς, με αποτέλεσμα την αιμορραγία , επιτρέποντας έτσι την είσοδο σε βακτήρια και μύκητες. Ετσι παρατηρείται μεταξύ 4 και 6 εβδομάδων μετά τα πρώτα κλινικά συμπτώματα να επανεμφανίζονται δερματικές βλάβες οι οποίες συσχετίζονται με την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος να επιτεθεί στον ιό και να διατηρήσει την άμυνά του στις δευτερογενείς μολύνσεις. Πολλά πουλιά θα αποκτήσουν λίγες μόνιμες βλάβες.Κάποια καθόλου.  Ωστόσο, στα νεαρά πτηνά συνήθως η πιθανότητα είναι μεγαλύτερη για πιο σοβαρές μόνιμες βλάβες,  απ’ ότι τους ενήλικες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν τύφλωση, δυσπλασίες ράμφους, την απώλεια των νυχιών και των δακτύλων ή χάσιμο κάποιας από τις ακραίες φάλαγγες. Μετά την μόλυνση, συνήθως ακολουθεί η διά βίου ανοσία στο συγκεκριμένο στέλεχος του ιού.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η διάγνωση  βασίζεται αρχικά στα κλινικά σημεία, αλλά πρέπει να επιβεβαιώνεται με μικροσκοπική εξέταση σε δείγμα του προσβεβλημένου ιστού.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
-Δεν υπάρχει καμία «θεραπεία» για την ασθένεια αυτή. Η υποστηρικτική φροντίδα περιλαμβάνει χορήγηση υγρών, ισορροπημένη διατροφή, μειώνοντας τα επίπεδα του άγχους, και φαρμακευτική αγωγή(αν και όταν χρειάζεται) για δευτερεύουσες βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις. Οι βλάβες πρέπει να διατηρούνται καθαρές και να απολυμαίνονται, συνήθως με κάποιο φαρμακευτικό σκεύασμα με βάση το ιώδιο.

Άλλες υποστηρικτικές θεραπείες περιλαμβάνουν τις βιταμίνες Α και C , που βοηθούν στην επισκευή του δέρματος, και ίσως άλλα αντιικά φάρμακα που λειτουργούν ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.
-Τέλος, υπάρχει εμβόλιο για την ευλογιά που δεν κυκλοφορεί στην χώρα μας, αλλά στην διπλανή μας Ιταλία, χρησιμοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια με πολύ καλά αποτελέσματα.

Το κίτρινο καναρίνι

KΙΤΡΙΝΟ.Είναι το χρώμα με το οποίο αυτό το όμορφο, καλλικέλαδο πουλί έγινε γνωστό σ’ όλον τον κόσμο. Ακόμα και τα γνωστά καρτούνς του, δεν τόλμισαν να ξεφύγουν από την παράδοση. Καναρίνι και κίτρινο χρώμα έκαναν παρέα όλα αυτά τα χρόνια σαν δυό έννοιες αναπόσπαστες.
-Όμως, από τον καιρό που, από την παγκόσμια Ομοσπονδία θεσπίστηκαν τα πρώτυπα που θα πρέπει να πληρεί ένα κίτρινο καναρίνι για να φέρει επάξια αυτόν τον τίτλο, τα πράγματα έγιναν δύσκολα για τους επίδοξους πρωταθλητές και κατ’ επέκταση για τους εκτροφείς τους.
-Κατ’ αρχάς να πούμε ότι πρόκειται για ένα λιποχρωμικό καναρίνι της κατηγορίας ΧΡΩΜΑΤΟΣ. Το μήκος του πρέπει να είναι 14 εκ.,τα κεράτινα μέρη να έχουν το χρώμα της σάρκας, το χρώμα να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο, να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ένταση και βάθος και να εμφανίζεται σωστά,ανάλογα με τα χαρακτηριστικά  της κατηγορίας του πτερώματος(έντονο ή χιονέ).Προσοχή ακόμα δίδεται στην ομοιομορφία του χρωματισμού των πρωτευόντων φτερών αλλά και της ουράς. Η επιθυμητή απόχρωση του κιτρίνου βρήσκεται ανάμεσα  στις πιθανές αποχρώσεις του και είναι το ΛΕΜΟΝΊ.Το κεφάλι όσο το δυνατόν πιο στρογγυλό,το ράμφος κοντό και κωνικό, η στάση στο κλαρί του περήφανη, να σχηματίζει γωνία 45 μοιρών με το οριζόντιο επίπεδο. Η γραμμή της πλάτης να είναι στην ίδια ευθεία με την ουρά αλλά και το κεφάλι, το στήθος στρογγυλό αλλά όχι πολύ βαθύ. Οποιοδήποτε σκούρο σημάδι στο πτέρωμα ,στα κεράτινα μέρη και στο υποπτέρωμα, είναι αρκετό για να σημαίνει αποκλεισμό από την περαιτέρω αξιολόγηση.Αυτά σαν μια πρώτη επαφή με την γενικότερη εμφάνιση.
-Πέραν όμως από αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά που πρέπει να πληρή ένα φιλόδοξο δείγμα κίτρινου καναρινιού,υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που είναι συνδεδεμένοι με τις επιμέρους «ουσιώδεις λεπτομέρειες», που αν και όταν υπηρετούνται, θα το κάνουν να μπεί στην κλίμακα των αρίστων.Εδώ η γνώση, η εμπειρία, η καλή ενημέρωση, η επαφή με καταξιωμένους εκτροφείς, είναι τα όπλα που πρέπει να έχει κανείς, ώστε να σχηματίσει  την προσωπική του αντίληψη και να μπορεί να τις διακρίνει.
-Οι δυό βασικοί παράγοντες για την επίτευξη του τέλειου κίτρινου, είναι αφ’ ενός η  γενετική  κληρονομιά, και εφ’ετέρου η σωστή διατροφικά, ανάδειξη και ενίσχυσή του, από μέρους του εκτροφέα.
-Ας δούμε λοιπόν κατ’ αρχάς την πρώτη παράμετρο, την γενετική κληρονομιά.
Aπο γενετική άποψη το ενδιαφέρον εστιάζεται σε δυό ουσιαστικούς παράγοντες που αν κληροδοτηθούν και από τους δυό γενήτορες δίνουν εξαιρετικά εκθεσιακά πουλιά.
1) Ο πρώτος, είναι ο οπτικός παράγοντας blue. Στην ουσία δηλαδή η πλήρης απουσία φαιομελανίνης.Στα πουλιά που φέρουν τον παράγοντα η απόλυτη αδυναμία εμφάνισης της φαιομελανίνης αφήνει ένα εξ’ ολοκλήρου καθαρό φόντο. Έτσι το χρώμα εμφανίζεται ιδιαίτερα έντονο και το οπτικό αποτέλεσμα είναι μια βαθειά και φωτεινή απόχρωση του κίτρινου.
2)Ο δεύτερος γενετικός παράγων είναι ο συντελεστής συγκέντρωσης καροτενοειδών.  Η γενετική δηλαδή προδιάθεση, για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απορρόφηση των χρωστικών, κιτρίνου χρώματος(ξανθοφύλλη).Και αυτός επίσης, μπορεί να  είναι κληροδοτημένος είτε και από τους δυό γονείς (ομοζυγοτός), είτε μόνον από τον έναν (ετεροζυγοτός) . Τα πουλιά που φέρουν τον παράγοντα, είναι εκείνα ανάμεσα στα οποία θα γίνει η επιλογή για τα ζευγάρια της επόμενης χρονιάς. Καναρίνια που δεν φέρουν καθόλου τον παράγοντα, είναι πολύ φτωχά σε χρώμα και δεν έχουν θέση σε μια σοβαρή εκτροφική προσπάθεια.
-Ετσι σαν συμπέρασμα θα έλεγε κανείς ότι η παρουσία διπλού μπλέ παράγοντα σε ένα πουλί που έχει κληρονομήσει και από τους δυό γονείς του, τον μέγιστο συντελεστή συγκέντρωσης καροτενοειδών, είναι η “συνταγή”  που θα δώσει τελικά το τέλειο από γενετική άποψη κίτρινο καναρίνι.
Ας δούμε τώρα και την δεύτερη παράμετρο. Την σωστή διατροφή για την ανάδειξη και ενίσχυση του κίτρινου χρώματος.
-Εδώ η βασική φροντίδα του εκτροφέα πρέπει να κατατείνει στην αποφυγή του ζεστού χρυσοκίτρινου χρώματος και του πορτοκαλί. Το χρώμα που θέλουμε, είναι η ψυχρή κίτρινη-λεμονί απόχρωση. Τα μείγματα σπόρων, που συνήθως χρησιμοποιούνται, είναι με ενισχυμένη αναλογία σπόρων πλούσιων σε λουτεϊνη. Η αποφυγή του κρόκου του αυγού είναι μάλλον απαραίτητη μιας και τα αυγά που βρίσκουμε στην αγορά συνήθως προέρχονται από κότες που έχουν καταναλώσει κόκκινες χρωστικές.Οποιος έχει την δυνατότητα να προσφέρει αυγά απο το κοτέτσι του,είναι τυχερός.Τα πράσινα(σπανάκι-μπρόκολο), δίνουν μια βοήθεια στην σωστή κατεύθυνση.Βέβαια και η συστηματική  παροχή κίτρινων χρωστικών ουσιών είναι απαραίτητη και  έχει περάσει πλέον στην διατροφή των μελλοντικών πρωταθλητών.Το, «συστηματική», είναι ένα πολύ κρίσιμο μέγεθος. Η παροχή, πρέπει να γίνεται με συνέχεια και συνέπεια, για να υπάρξουν τα σωστά αποτελέσματα (ομοιόμορφο βάψιμο) αλλά και με τις σωστές δοσολογίες για να έχουμε υγιή πουλιά.

Μετάλλαξη οπάλ

-Η μετάλλαξη αυτή έκανε την εμφάνισή της το 1949 στην Γερμανία αλλά αναπτήχθηκε ιδιαίτερα από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και μετά. Η πρώτη εμφάνιση  λέγεται ότι έγινε,  σε μια φωλιά με καναρίνια φωνής HARZ-ROLLER. Ετσι ακόμα και σήμερα, φαίνεται ότι τα αρσενικά της μέλη, κρατούν κάποια στοιχεία από τους καλήφωνους προγόνους τους.
-Είναι ο επόμενος παράγοντας αραίωσης μετά την μετάλλαξη ΠΑΣΤΕΛ.Εν τούτοις στην ουσία δεν φαίνεται να πρόκειται για περαιτέρω αραίωση αλλά για μια διαφοροποίηση του τρόπου εναπόθεσης των μελανινών στα πτερά.Εχει μεταφερθεί η ευμελανίνη στο εσωτερικό μέρος του φτερού, αφήνοντας στα ελάχιστα υπόλοιπα φαιομελανίνης την εξωτερική επιφάνεια.
-Είναι μια υποχωρητική μετάλλαξη που  δέν συνδέεται με το φύλλο.
Σαν υποχωρητική, για να κάνει την εμφάνισή της πρέπει να έχει κληροδοτηθεί και από τους δυό γονείς.Φορείς της μπορεί να έχει, αρσενικά και θηλυκά πουλιά, μιας και είναι αυτοσωματική.Εμφανίζεται και στους τέσσερεις αρχικούς τύπους
ΜΑΥΡΟ-ΚΑΦΕ-ΑΧΑΤΗ-ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ. Επείσης στις τρείς κατηγορίες ΕΝΤΟΝΟ-ΧΙΟΝΕ-ΜΩΣΑΙΚΟΥ ,αλλά και στα τρία λιποχρώματα βάσης Λευκό-Κίτρινο-Κόκκινο καθώς και στην Ιβουάρ τους…έκδοση.
Το χαρακτηριστικό του -ΜΑΥΡΟΥ ΟΠΑΛ- θα λέγαμε ότι είναι οι σαφείς γκρί-μπλέ ρίγες στην πλάτη.Το υπο πτέρωμα είναι γκρί σκούρο.Το χρώμα φόντου πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένο, και  στο κόκκινο λιπόχρωμα είναι ιώδες, ενώ στο κίτρινο δίνει ένα σκούρο πράσινο αποτέλεσμα.Tα κεράτινα μέρη είναι σκούρα, προς το μαύρο, σε αντίθεση με τον -ΑΧΑΤΗ ΟΠΑΛ- που είναι αποχρωματισμένα.Εδώ οι ρίγες στα πλευρά και στην πλάτη είναι εμφανείς μεν ,αλλά λεπτότερες και διακεκομένες. Στην  -ΚΑΦΕ ΟΠΑΛ- η διαφοροποίηση της εμφάνισης της ευμελανίνης δημιουργεί την εντύπωση περισότερο μιας γκρί-μπλέ απόχρωσης με κάπως «γαλακτερούς» τόνους.Αυτό είναι πολύ εμφανές στην κατηγορία μωσαϊκού, που το φόντο είναι σε μεγάλα μέρη λευκό.Το υποπτέρωμα έχει μια μπεζ-γκρί απόχρωση (πολύ ανοικτότερη από την μαύρη σειρά)Τα πτερά πτήσεις αλλά και η ουρά είναι πολύ ανοικτότερα στην βάση τους και σκουραίνουν όσο κατεβαίνουν προς το τέλος τους.
Στην ποικιλία  ΙΖΑΜΠΕΛ, η γράμμωση σχεδόν εξαφανίζεται και η γενικότερη εντύπωση γέρνει περισσότερο προς ένα λιποχρωμικό πουλί . Είναι μάλλον μια “αδιάφορη” στην ουσία παραλλαγή.
Το ζευγάρωμα δυό καθαρών ΟΠΑΛ μας δίνει 100% απογόνους ΟΠΑΛ.Μια τέτοια διασταύρωση δεν πρέπει όμως να διατηρείται σε βάθος χρόνου, διότι οι απόγονοι χάνουν σε μέγεθος , καθαρότητα γραμμών, και ένταση λιποχρώματος.Ετσι συνιστάται η εισαγωγή στην εκτροφή κλασικών ατόμων, ώστε να προκύψουν νεοσσοί που θα είναι 100% φορείς ΟΠΑΛ. Με αυτούς, και με προσοχή στην ποιότητα του πτερώματος αλλά και στα χαρακτηριστικά της κατηγορίας που εκτρέφουμε, η συνέχεια θα είναι επιτυχημένη.
Υ.Γ  Στις διασταυρώσεις ΦΟΡΕΑ Χ ΦΟΡΕΑ  και  ΝΟΡΜΑΛ Χ ΦΟΡΕΑ μέσα σε μια φωλιά μπορεί να βρεθούν ταυτόχρονα άτομα ΝΟΡΜΑΛ αλλά και ΦΟΡΕΙΣ. Ο διαχωρισμός αυτών των πουλιών είναι δύσκολος. Ετσι, καλόν είναι να αποφεύγονται ώστε να μην υπάρξουν αστοχίες στην αναγνώριση τους και μπερδέματα στην συνέχιση της εκτροφής.

Μετάλλαξη σατινέ

SATINE -Μια υπολειπόμενη μετάλλαξη συνδεδεμένη με το φύλο, που χαρακτηρίζεται από την απόλυτη απουσία της μαύρης ευμελανίνης αλλά και της φαιομελανίνης.Στο σχέδιο πλάτης,παραμένει μια αραίωση της καφέ ευμελανίνης ,που δίνει μια γενική εντύπωση της ΜΠΕΖ απόχρωσης.Τα σωστά δείγματα χαρακτηρίζονται από την καθαρότητα του χρώματος βάσης και το ωραίο κοντράστ με τις γραμμές του σχεδίου.Τα κεράτινα μέρη είναι στο χρώμα της σάρκας και πρέπει να είναι καθαρά από οποιαδήποτε εμφάνιση μελανίνης.Τα μάτια είναι κόκκινα.
               Τα ζευγαρώματά της.



Oι κατηγορίες της.

Satine  κίτρινο εντόνου	Satine  κόκκινο εντόνου
Satine  κίτρινο χιονέ	Satine  κόκκινο χιονέ
Satine  κίτρινο μωσαϊκού.	Satine  κόκκινο μωσαϊκού
Satine  κίτρινο ιβουάρ εντόνου	Satine  κόκκινο ιβουάρ εντόνου
Satine  κίτρινο ιβουάρ χιονέ	Satine  κόκκινο ιβουάρ χιονέ
Satine  κίτρινο ιβουάρ μωσαϊκού	Satine  κόκκινο ιβουάρ μωσαϊκού.
Satine  λευκό κυρίαρχο.
Satine  λευκό.