ΠΡΩΤΕΪΝΕΣ
Οι πρωτεΐνες χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό για πολλές λειτουργίες του. Οι πρωτεΐνες είναι οι βασικές ουσίες που χρειάζεται ο οργανισμός για την ανάπτυξη και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων κυττάρων. Οι πρωτεΐνες αποτελούν τα δομικά στοιχεία του οργανισμού.
Οι ποσότητες των πρωτεϊνών στη διατροφή των πουλιών διαφέρουν ανάλογα με τη χρονική περίοδο, την ηλικία και τις δραστηριότητες των πουλιών. Για παράδειγμα όταν τα πουλιά βρίσκονται στη φάση της αναπαραγωγής, της ανάπτυξης ή στην πτερόρροια και γενικά όταν έχουν αυξημένη δραστηριότητα (κλούβα πτήσης), οι ανάγκες για πρωτεΐνες είναι μεγαλύτερες από ένα πουλί που βρίσκεται σε μικρό κλουβί ή από ένα πουλί που βρίσκεται σε ηρεμία την περίοδο της ανάπαυσης. Επίσης τα μεγάλης ηλικίας πουλιά έχουν μικρότερες ανάγκες στη λήψη πρωτεϊνών.
Οι βασικές πηγές πρωτεΐνης στα καναρίνια είναι τα διάφορα μείγματα σπόρων. Σε καταστάσεις όπως είναι η φάση της αναπαραγωγής – ανατροφής – ανάπτυξης των νεοσσών, η χορήγηση αυξημένης ποσότητας πλήρους πρωτεΐνης είναι αναγκαία, με καλύτερη πηγή λήψης μέσω των σφιχτά βρασμένων αυγών ή κατάλληλων αυγοτροφών του εμπορίου.
ΛΙΠΗ
Η σωστή και ισορροπημένη διατροφή των πουλιών πρέπει να περιλαμβάνει λιπαρά τα οποία προσφέρουν σημαντικές ποσότητες ενέργειας αλλά και πολλές σημαντικές βιολογικές δράσεις για τον οργανισμό τους.
Η ποσότητα των λιπαρών εξαρτάται από το είδος των πουλιών, από το χώρο διαμονής τους (εσωτερική ή εξωτερική εκτροφή) από το πόσο ασκούνται τα πουλιά (πουλιά στη φύση, πουλιά σε κλούβες πτήσης, πουλιά σε κλουβιά), από τις διάφορες χρονικές περιόδους (ηρεμία, αναπαραγωγή, πτερόρροια, διαγωνισμοί).
Μερικοί σπόροι πλούσιοι σε λιπαρά είναι: Καναβούρι, Νίζερ, Ρούπσεν, Λιναρόσπορος, Καμελίνα, Σουσάμι, Ηλιόσπορος, Κία, κ.α.
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ
Οι υδατάνθρακες ή σάκχαρα αποτελούν το κύριο ενεργειακό διατροφικό στοιχείο και είναι απαραίτητοι στη διατροφή των πουλιών.
Υπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες υδατανθράκων βιολογικού ενδιαφέροντος.
- Οι μονοσακχαρίτες όπως είναι η γλυκόζη και η φρουκτόζη.
- Οι δισακχαρίτες αποτελούνται από δύο μονοσακχαρίτες.
- Οι ολιγοσακχαρίτες αποτελούνται από 20-30 μονοσακχαρίτες.
- Οι πολυσακχαρίτες όπως το άμυλο, το γλυκογόνο και η κυτταρίνη.
Κατά συνέπεια όλοι οι σύνθετοι υδατάνθρακες δημιουργούνται από απλές μονάδες που λέγονται μονοσακχαρίτες, οι οποίες και δεν μπορούν να υδρολυθούν σε απλούστερη δομή.
Κυριότεροι υδατάνθρακες είναι: Οι μονοσακχαρίτες γλυκόζη και φρουκτόζη – Οι δισακχαρίτες λακτόζη, μαλτόζη και σακχαρόζη – Οι πολυσακχαρίτες άμυλο, γλυκογόνο και κυτταρίνη – Και τέλος οι ανάγοντες μονοσακχαρίτες ριβόζη και δεοξυριβόζη.
Οι απλοί υδατάνθρακες (σάκχαρα) αφομοιώνονται και απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό. Αυτό δεν είναι ότι καλύτερο για τα πουλιά.
Αποφεύγουμε να δίνουμε τροφές που περιέχουν ζάχαρη, γλυκίσματα (π.χ. σοκολάτα), ειδικά η σοκολάτα περιέχει ουσίες που μπορούν να οδηγήσουν τα πουλιά στο θάνατο.
Τα φρούτα επίσης λόγω των υψηλών ποσοστών ζάχαρης που περιέχουν, πρέπει να δίνονται με μέτρο.
Από τους σύνθετους υδατάνθρακες και ειδικά τους πολυσακχαρίτες, ξεχωρίζουμε το άμυλο.
Η χρησιμότητα και η αξία του αμύλου είναι πολύ μεγάλη γιατί είναι μία από τις σπουδαιότερες θρεπτικές ουσίες για τα καναρίνια μας και όχι μόνο.Το άμυλο συμβάλει στην παραγωγή των δευτερευόντων αμινοξέων τα οποία είναι οι δομικές μονάδες της πρωτεΐνης.
Έτσι το άμυλο χαρακτηρίζεται σαν μια καλή πηγή ενέργειας για τα πουλιά.
Τα πουλιά λαμβάνουν το άμυλο μέσω κάποιων σπόρων όπως είναι το ασπρούρι ή κεχρί, το οποίο αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία των μιγμάτων διατροφής των καναρινιών, άλλοι σπόροι πλούσιοι σε άμυλο είναι, η βρώμη, το σιτάρι, οι σπόροι αγριόχορτου και χλόης, κ.α.
ΜΕΤΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα μέταλλα ανήκουν στις ανόργανες ουσίες που έχει ανάγκη ένας οργανισμός για τη διατήρηση της καλής υγείας του. Τα βασικότερα μέταλλα είναι:
- Ασβέστιο (Ca)
Η σπουδαιότερη λειτουργία του είναι η συμμετοχή του μαζί με το Φώσφορο, στο σχηματισμό και στη διατήρηση γερών οστών.
Το ασβέστιο είναι ίσως το κυριότερο “μέταλλο” που χρειάζονται τα πουλιά, ιδιαίτερα τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου (ωοτοκία).
Οι κυριότερες φυσικές πηγές ασβεστίου για τα πουλιά είναι: Το σουπιοκόκαλο, η άμμος από σπασμένα όστρακα (grit), το κέλυφος από το σφιχτά βρασμένο αυγό.
Στο εμπόριο επίσης κυκλοφορούν σκευάσματα ασβεστίου σε υγρή μορφή ή μορφή σκόνης. Προσωπικά χρησιμοποιώ όποτε χρειαστεί, αυτά σε μορφή σκόνης επειδή αναμειγνύονται με την τροφή και όχι με το νερό των πουλιών. Ο λόγος είναι ότι τα υδροδιαλυτά συμπληρώματα αλλοιώνονται γρηγορότερα μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να ευνοείται η ανάπτυξη μικροβίων και μικροοργανισμών.
- Σίδηρος (Fe)
Είναι απαραίτητος για τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα, καθώς και για την ανάπτυξη. Ακόμη αυξάνει την αντίσταση στις ασθένειες.
- Φώσφορος (P)
Συμμετέχει στη σύνθεση των οστών και στο μηχανισμό απελευθέρωσης ενέργειας.
- Χαλκός (Cu)
Η αντιοξειδωτική του δράση προστατεύει τα κύτταρα. Ακόμη, συμμετέχει στην παραγωγή ενέργειας, στο σχηματισμό της μελανίνης και στην οξείδωση των λιπαρών οξέων.
- Κάλιο (Κ)
Συνεργάζεται με το νάτριο και ελέγχει την περιεκτικότητα των κυττάρων σε νερό. Ακόμη ρυθμίζει τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Είναι απαραίτητο για την έκκριση ινσουλίνης για το μεταβολισμό των υδατανθράκων και τη σύνθεση των πρωτεϊνών.
- Σελήνιο (Se)
Είναι ένας ακόμη ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας, το εν λόγω “μέταλλο” δρα από κοινού με τη βιταμίνη Ε. Προσοχή όμως γιατί σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό για τον οργανισμό.
- Ψευδάργυρος (Zn)
Είναι απαραίτητος για τη λειτουργία και τη διαίρεση των κυττάρων και ιδιαίτερα σημαντικός για την ανάπτυξη. Μεγάλη είναι επίσης και η συμβολή του στο αναπαραγωγικό σύστημα και των δύο φύλλων.
Οι πρωτεΐνες χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό για πολλές λειτουργίες του. Οι πρωτεΐνες είναι οι βασικές ουσίες που χρειάζεται ο οργανισμός για την ανάπτυξη και την αποκατάσταση των κατεστραμμένων κυττάρων. Οι πρωτεΐνες αποτελούν τα δομικά στοιχεία του οργανισμού.
Οι ποσότητες των πρωτεϊνών στη διατροφή των πουλιών διαφέρουν ανάλογα με τη χρονική περίοδο, την ηλικία και τις δραστηριότητες των πουλιών. Για παράδειγμα όταν τα πουλιά βρίσκονται στη φάση της αναπαραγωγής, της ανάπτυξης ή στην πτερόρροια και γενικά όταν έχουν αυξημένη δραστηριότητα (κλούβα πτήσης), οι ανάγκες για πρωτεΐνες είναι μεγαλύτερες από ένα πουλί που βρίσκεται σε μικρό κλουβί ή από ένα πουλί που βρίσκεται σε ηρεμία την περίοδο της ανάπαυσης. Επίσης τα μεγάλης ηλικίας πουλιά έχουν μικρότερες ανάγκες στη λήψη πρωτεϊνών.
Οι βασικές πηγές πρωτεΐνης στα καναρίνια είναι τα διάφορα μείγματα σπόρων. Σε καταστάσεις όπως είναι η φάση της αναπαραγωγής – ανατροφής – ανάπτυξης των νεοσσών, η χορήγηση αυξημένης ποσότητας πλήρους πρωτεΐνης είναι αναγκαία, με καλύτερη πηγή λήψης μέσω των σφιχτά βρασμένων αυγών ή κατάλληλων αυγοτροφών του εμπορίου.
ΛΙΠΗ
Η σωστή και ισορροπημένη διατροφή των πουλιών πρέπει να περιλαμβάνει λιπαρά τα οποία προσφέρουν σημαντικές ποσότητες ενέργειας αλλά και πολλές σημαντικές βιολογικές δράσεις για τον οργανισμό τους.
Η ποσότητα των λιπαρών εξαρτάται από το είδος των πουλιών, από το χώρο διαμονής τους (εσωτερική ή εξωτερική εκτροφή) από το πόσο ασκούνται τα πουλιά (πουλιά στη φύση, πουλιά σε κλούβες πτήσης, πουλιά σε κλουβιά), από τις διάφορες χρονικές περιόδους (ηρεμία, αναπαραγωγή, πτερόρροια, διαγωνισμοί).
Μερικοί σπόροι πλούσιοι σε λιπαρά είναι: Καναβούρι, Νίζερ, Ρούπσεν, Λιναρόσπορος, Καμελίνα, Σουσάμι, Ηλιόσπορος, Κία, κ.α.
ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ
Οι υδατάνθρακες ή σάκχαρα αποτελούν το κύριο ενεργειακό διατροφικό στοιχείο και είναι απαραίτητοι στη διατροφή των πουλιών.
Υπάρχουν τέσσερεις κατηγορίες υδατανθράκων βιολογικού ενδιαφέροντος.
- Οι μονοσακχαρίτες όπως είναι η γλυκόζη και η φρουκτόζη.
- Οι δισακχαρίτες αποτελούνται από δύο μονοσακχαρίτες.
- Οι ολιγοσακχαρίτες αποτελούνται από 20-30 μονοσακχαρίτες.
- Οι πολυσακχαρίτες όπως το άμυλο, το γλυκογόνο και η κυτταρίνη.
Κατά συνέπεια όλοι οι σύνθετοι υδατάνθρακες δημιουργούνται από απλές μονάδες που λέγονται μονοσακχαρίτες, οι οποίες και δεν μπορούν να υδρολυθούν σε απλούστερη δομή.
Κυριότεροι υδατάνθρακες είναι: Οι μονοσακχαρίτες γλυκόζη και φρουκτόζη – Οι δισακχαρίτες λακτόζη, μαλτόζη και σακχαρόζη – Οι πολυσακχαρίτες άμυλο, γλυκογόνο και κυτταρίνη – Και τέλος οι ανάγοντες μονοσακχαρίτες ριβόζη και δεοξυριβόζη.
Οι απλοί υδατάνθρακες (σάκχαρα) αφομοιώνονται και απορροφώνται γρήγορα από τον οργανισμό. Αυτό δεν είναι ότι καλύτερο για τα πουλιά.
Αποφεύγουμε να δίνουμε τροφές που περιέχουν ζάχαρη, γλυκίσματα (π.χ. σοκολάτα), ειδικά η σοκολάτα περιέχει ουσίες που μπορούν να οδηγήσουν τα πουλιά στο θάνατο.
Τα φρούτα επίσης λόγω των υψηλών ποσοστών ζάχαρης που περιέχουν, πρέπει να δίνονται με μέτρο.
Από τους σύνθετους υδατάνθρακες και ειδικά τους πολυσακχαρίτες, ξεχωρίζουμε το άμυλο.
Η χρησιμότητα και η αξία του αμύλου είναι πολύ μεγάλη γιατί είναι μία από τις σπουδαιότερες θρεπτικές ουσίες για τα καναρίνια μας και όχι μόνο.Το άμυλο συμβάλει στην παραγωγή των δευτερευόντων αμινοξέων τα οποία είναι οι δομικές μονάδες της πρωτεΐνης.
Έτσι το άμυλο χαρακτηρίζεται σαν μια καλή πηγή ενέργειας για τα πουλιά.
Τα πουλιά λαμβάνουν το άμυλο μέσω κάποιων σπόρων όπως είναι το ασπρούρι ή κεχρί, το οποίο αποτελεί τη βάση για τη δημιουργία των μιγμάτων διατροφής των καναρινιών, άλλοι σπόροι πλούσιοι σε άμυλο είναι, η βρώμη, το σιτάρι, οι σπόροι αγριόχορτου και χλόης, κ.α.
ΜΕΤΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΧΝΟΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα μέταλλα ανήκουν στις ανόργανες ουσίες που έχει ανάγκη ένας οργανισμός για τη διατήρηση της καλής υγείας του. Τα βασικότερα μέταλλα είναι:
- Ασβέστιο (Ca)
Η σπουδαιότερη λειτουργία του είναι η συμμετοχή του μαζί με το Φώσφορο, στο σχηματισμό και στη διατήρηση γερών οστών.
Το ασβέστιο είναι ίσως το κυριότερο “μέταλλο” που χρειάζονται τα πουλιά, ιδιαίτερα τα θηλυκά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου (ωοτοκία).
Οι κυριότερες φυσικές πηγές ασβεστίου για τα πουλιά είναι: Το σουπιοκόκαλο, η άμμος από σπασμένα όστρακα (grit), το κέλυφος από το σφιχτά βρασμένο αυγό.
Στο εμπόριο επίσης κυκλοφορούν σκευάσματα ασβεστίου σε υγρή μορφή ή μορφή σκόνης. Προσωπικά χρησιμοποιώ όποτε χρειαστεί, αυτά σε μορφή σκόνης επειδή αναμειγνύονται με την τροφή και όχι με το νερό των πουλιών. Ο λόγος είναι ότι τα υδροδιαλυτά συμπληρώματα αλλοιώνονται γρηγορότερα μέσα στο νερό, με αποτέλεσμα να ευνοείται η ανάπτυξη μικροβίων και μικροοργανισμών.
- Σίδηρος (Fe)
Είναι απαραίτητος για τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα, καθώς και για την ανάπτυξη. Ακόμη αυξάνει την αντίσταση στις ασθένειες.
- Φώσφορος (P)
Συμμετέχει στη σύνθεση των οστών και στο μηχανισμό απελευθέρωσης ενέργειας.
- Χαλκός (Cu)
Η αντιοξειδωτική του δράση προστατεύει τα κύτταρα. Ακόμη, συμμετέχει στην παραγωγή ενέργειας, στο σχηματισμό της μελανίνης και στην οξείδωση των λιπαρών οξέων.
- Κάλιο (Κ)
Συνεργάζεται με το νάτριο και ελέγχει την περιεκτικότητα των κυττάρων σε νερό. Ακόμη ρυθμίζει τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Είναι απαραίτητο για την έκκριση ινσουλίνης για το μεταβολισμό των υδατανθράκων και τη σύνθεση των πρωτεϊνών.
- Σελήνιο (Se)
Είναι ένας ακόμη ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας, το εν λόγω “μέταλλο” δρα από κοινού με τη βιταμίνη Ε. Προσοχή όμως γιατί σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό για τον οργανισμό.
- Ψευδάργυρος (Zn)
Είναι απαραίτητος για τη λειτουργία και τη διαίρεση των κυττάρων και ιδιαίτερα σημαντικός για την ανάπτυξη. Μεγάλη είναι επίσης και η συμβολή του στο αναπαραγωγικό σύστημα και των δύο φύλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχολιά σας να είναι μόνο στα Ελληνικά.Ευχαριστώ.